#کتاب_دختر_شینا🏴 #خاطرات : بانو قدم خیر محمدی کنعانی🏴 #همسر سردار شهید حاج ستار ابراهیمی هریژ🏴 #نویسنده :بانو بهناز ضرابی.. فصل سیزدهم ..( قسمت ۱۰)🏴 🏴بسم رب الشهدا و الصدیقین🏴 گفتم: خانم دکتر یعنی واقعا این آزمایش درست است؟ شاید حامله نباشم. دکتر خندید و گفت: خوشبختانه یا متاسفانه باید بگویم آزمایش های این آزمایشگاه کاملا صحیح و دقیق است. نمی دانستم چه کار کنم کجا بایدمی رفتم دردم را به کی می گفتم چطور می توانستم با این همه بچه قد و نیم قد دوباره دوره حاملگی را طی کنم. خدایا چطور دوباره زایمان کنم. وای دوباره چه سختی هایی باید بکشم نه من دیگر تحمل کهنه شستن و کار کردن و بچه بزرگ کردن را ندارم. خانم دکتر چند تا دارو برایم نوشت و کلی دلداری ام داد. او برایم حرف می رد و من فکرم جای دیگری بود بلند شدم از درمانگاه بیرون آمدم توی محوطه درمانگاه جای دنجی زیر یک درحت دور از چشم مردم پیدا کردم و نشستم چادرم را روی صورتم کشیدم و های های گریه کردم. کاش خواهرم الان کنارم شینا پیشم بود. کاش صمد اینجا بود. ای خدا آخرچرا؟! تو که زندگی مرا می بینی. می دانی در این شهر تنها و غریبم. با ابن بی کسی چطور می توانم از پس این همه کار و بچه بر بیایم. خدایا لا اقل چاره ای برسان. برای خودم همین طور حرف می زدم و گریه می کردم وقتی خوب سبک شدم رفتم خانه . بچه ها خانه خانم دارابی بودند وقتی می خواستم بچه ها را بیاورم خانم دارابی متوجه ناراحتی ام شد ماجرا را پرسید اول پنهان کردم اما آخرش قضیه را به او گفتم دلداری ام داد و گفت: قدم خانم ناشکری نکن دعا کن.خدا بچه سالم بهت بده. با ناراحتی بچه ها رو برداشتم و آمدم خانه. یک راست رفتم در کمد لباس ها را باز کردم پیراهن حاملگی ام را برداشتم که سر هر چهار تا بچه آن را می پوشیدم. با عصبانیت پیراهن را از وسط جر دادم و تکه تکه اش کردم گریه می کردم و با خودم می گفتم: تا این پبراهن هست من حامله می شوم پاره اش می کنم تا خلاص شوم. بچه ها که نمس دانستند چه کار میکنم هاج و واج نگاهم می کردند پیراهن پاره پاره شده را ریختم توی سطل آشغال و با حرص در سطل را محکم بستم. خانم دارابی که دلش پیش من مانده بود با یک قابلمه غذا آمد توی آشپزخانه. آن قدر ناراحت بودم که صدای در را نشنیده بودم. بچه ها در را برایش باز کرده بودند وقتی مرا با آن حال و روز دید، نشست و کلی برایم حرف زد. از فامیل و دوست و آشنا که هفت هشت تا بچه داشتند از خانواده هایی که حسرت یک بچه مانده بود روی دلشان از کسانی که به خاطر ناشکری زیاد بچه سالمی نداشتند حرف های خانم دارابی آرامم می کرد بلند شد سفره را انداخت و غذا را کشید و با اصرار خواست غذا بخورم می گفت: گناه دارد این بچه ها را غصه نده پدرشان که نیست اقلا تو دیگر اوقات تلخی نکن.چند هفته ای طول کشید بالاخره با خودم کنار آمدم و به این وضع عادت کردم. #یازهرا...🏴 🏴اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🏴 #ادامه_دارد...‌ #یـــــازیــــــــنــــــــبــــــــ...🏴 http://eitaa.com/joinchat/1496252420C6e4204b537 @Yazinb3