🌺🍃 ~«قطعه آوازی تقدیر»~ {نْماز شوٓم، کہ حېروٓ منْشینو} هنگام نماز شام که حیران می‌نشینم {وَ صد موشت ‌و گرېووٓ منشینو} با صد مشت بر سینه و چنگی درگریبان {وَ صد موشت‌وگرېووٓ سر وَ زونو} با صد مشت برسینه و چنگی درگریبان و سری بر زانو {وَ مانند اسیروٓ مِنشینو} همانند اسیران می‌نشینم {فُرو رفتن ماہ ور هم‌تۏ کار مه‌یه} نقص و پیچش کار، از غفلت ماست {ما در خۏے، فتنه چٰشےیو بېدار مه‌یه} ما غافل و فتنه چشمانش بیدار ماست {تقدیرہ مدونے علت بدروٓزی} سرنوشت را عامل بدروزی ندانید {تقدیر همو آینہ رفتار مه‌یه} که سرنوشت، همان آینۀ اعمال ماست {فریاد، کہ سورّهِ مہ وَ گوشِ شمٵ نشَد٘} فریاد که نالهٔ من به گوش شما نرسید {امېد، کہ درد مہ از هوٓش شمٵ نَشو} امیدوارم که غم من فراموشتان نشود {غم‌خوارونِ سیستون مہ، هرگز} غم‌خواران سیستان من، هرگز {بار دل خون مہ وَ دوٓش شمٵ نشو} بار دل آزردۂ من بر دوش شما نیفتد @ZaboliSistani 🌺✨