تَخَلَّقوا بِاخْلاقِ اللهِ (جامع‏ الاسرار سید حیدر آملی، ص ۳۶۳) 🔸️اخلاق عالی انسانی نوعی خداگونه بودن است‏ و در حقیقت، درجه و مرتبه‌‏ای از خداشناسی و خداپرستی است ولو به صورت ناآگاهانه؛ یعنی علاقه انسان به این ارزشها ناشی از علاقه فطری به متصف شدن به صفات خدایی است هرچند خود انسان توجه به ریشه فطری آنها نداشته باشد و احیاناً در شعور آگاه خود منکر آن باشد. 🔹️این است که معارف اسلامی می‌گوید دارندگان اخلاق فاضله از قبیل عدالت، احسان، جود و غیره هرچند مشرک باشند اعمالشان در جهان دیگر بی‏ اثر نیست. 🔸️این‏گونه افراد اگر کفر و شرکشان از روی عناد نباشد به نوعی در جهان دیگر مأجورند. در حقیقت این‏گونه اشخاص بدون آنکه خود آگاه باشند، به درجه‌ای از خداپرستی رسیده‌اند 📚 استاد مطهری، مقدمه ای بر جهان بینی اسلامی، ج ۳، وحی و نبوت، ص۳۸ https://eitaa.com/joinchat/2707750965C66ff40f32c