✨❧🔆✧﷽✧🔆❧✨ 🔖 🔻 بخشنده ترین مردم (علیه السلام) فرمودند: 🔺اِنَّ اَجوَدَ النّاسِ مَن اَعطی مَن لایَرجوهُ؛ بخشنده ترین مردم کسی است که به کسی عطا کند که امید بخشش از او ندارد. 📚بحارالانوار، ج۴۴، ص ۱۲۱ 🔻شرح حدیث: ▫️گاهی کسی درخواست می کند و عطا می کنیم. این یک مرتبه از سخاوت است. ▫️گاهی پیش از آنکه شخص نیازمند زبان به درخواست بگشاید، حاجت او را می دانیم و عطا می کنیم. این مرتبه ی والاتری از بخشندگی است. ▫️همچنین، گاهی کسی به عطای دیگری چشم امید دوخته است و او کمکش می کند. این حدّ معمولی کرم و بزرگواری است. ▫️گاهی بی آنکه امید داشته باشد، می بخشد. این سخاوت، برتر و ارزشمندتر است. ✨خداوند متعال، بخشش خود را به همگان می رساند؛ چه کسی که او را بشناسد یا نشناسد و چه از او بخواهد یا نخواهد. سفره ی رزق الهی برای همه گسترده است(دعای ماه رجب: «یا من ارجوه لکل خیر... یا من یعطی من لم یسأله و من لم یعرفه».). این است که خدا را « أجود الأجودین» می نامیم؛ یعنی از همه ی بخشندگان بخشنده تر است. ▫️در میان مردم همه بخشنده ترین فرد، کسی است که دامنه ی عطایش چنان گسترده باشد که به آنان هم که از او انتظار بخشش ندارند، برسد؛ مثل باران باشند و ببارند و مثل ابر باشند و سایه گسترند. ▫️مرد باید ز پی نفع رسانیدن خلق/به ره دولتِ ارباب کرم جا گیرد/روز و شب می گذراند ز خطر مردم را/ بی سبب نیست که کشتی لبِ دریا گیرد(فیضی دکنی.) 🌟امام صادق(علیه السلام) گاهی در دل شبهای تاریک، بار نان و خرما به دوش می کشید و در مناطق محروم، سراغ بینوایان می رفت و بی آنکه او را بشناسند، در حالی که خواب بودند، آهسته گرده های نان را زیر سرشان می گذاشت و رد می شد. 🔺این نهایت بخشندگی خالصانه است. بکوشیم از دست ما خیری به بندگان خدا برسد. 📚منبع: حکمت های حسینی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام حسین علیه السلام)، جواد محدثی. ڪانال زلال مــ💖ــعرفت @ZolaleMarefat_f ┅═✧❁🔆❁✧═┅