✨❧🔆✧﷽✧🔆❧✨ 📕✿⃟‌‌ 2 ◇| من با غم چه کنم؟! ❖•°شاعر خیال می‌کند همان احساسی را که او به فرزندش دارد، هم به علی اکبرش دارد؛ همان حالی را شاعر وقتی می‌خواهد از خاندانش جدا شود، دارد، امام حسین هم دارد! ◆•° این شعرها آدم را در سطح احساس ابتدایی قرار می‌دهد که فقط می‌تواند گوش بدهد یا گریه کند. ❖•° ولی در یک حدی از احساس، انسان احساس خلأ می‌کند و به حالتی می‌رسد که این حرف‌ها را ننگ می‌بیند؛ مگر اینکه بخواهد به زبان خود مردم، درد بزرگی را برایشان باز کند. ◆•°مثل وقتی که تو می‌خواهی مصیبتی بزرگ را برای بچه بگویی، نمی‌فهمد؛ باید آن مصیبت را به اندازه‌ شکستن چرخ کالسکه‌ای که او سوار می‌شود، کوچک کنی! بفهمد که آن مصیبت، چرخ درشکه او را هم شکسته و‌ به یاد رنج‌های خودش بیفتد؛ وگرنه در آن دید، دیگر رنجی و همّی باقی نمی‌ماند. ❖•°...انسان به قضایای عاشورا با این دید که نگاه کند، دیگر غمی باقی نمی‌ماند، جز غم محرومیت، غم از دست رفتن! غم اینکه این نور بر ما غروب کرده و از دستمان رفته؛ غم اینکه من با او چه می‌کنم!؟ ✍ استاد صفایی حائری 📚 خون خدا صفحه ۳۶ هدیه به لبخند امام زمان عج ڪانال زلال مــ💖ــعرفت @ZolaleMarefat_f ┅═✧❁🔆❁✧═┅