بسمه تعالی جناب آقای دکتر حسین عباسی نژاد رئیس محترم دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران سلام علیکم در گفت و گو با خبرگزاری دولت(ایرنا) فرموده‌اید "به عنوان اقتصاددان باید واقعیت را به جامعه بگویم و آن این است که اگر ما عضو FATF نشویم، شرایط اقتصادی کشور بسیار دشوار و مشکلات افزایش می‌یابد." استفاده غلط جنابعالی از لفظ "عضویت" برای آنچه میان ما و FATF در جریان است، در حالی که به هیچ وجه عضویتی در کار نیست و بحث صرفا بر سر اجرای تصمیمات FATF توسط ایران است، سوالاتی را به ذهن متبادر می‌کند؛ از سال ۱۳۶۸ که FATF تاسیس شده است، حضرتعالی و همکارانتان در دانشکده‌های اقتصاد کشور کدام تحقیقات را روی ماهیت و کارکرد این نهاد انجام داده‌اید؟ چند پایان نامه و مقاله علمی درباره FATF منتشر کرده‌اید؟ چند واحد درسی درباره آن تدریس کرده‌اید؟ آیا خطای حضرتعالی به عنوان یک شخصیت علمی-که قاعدتا باید دقیق سخن بگوید- در بیان صحیح آنچه میان ما و FATF در جریان است، ناشی از پاسخ " تحقیقا هیچ" به پرسش‌های فوق نیست؟ به استحضارتان می‌رسانم که این ایام مشخصا بحث بر سر دو کنوانسیون CFT و پالرمو است، نه حتی اجرای توصیه‌های FATF. از ۴۱ بند برنامه اقدام FATF، سی و نه بند دیگر در حیطه اختیار دولت بوده و محل بحث این ایام نیست. درباره این کنوانسیون‌ها چقدر کار علمی در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران انجام شده است؟ آیا اساسا موضوعات این کنوانسیون‌ها و ارتباط آنها به FATF یک بار موضوع تدریس و تحقیقی در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران بوده است که اینگونه از آثار "عضو نشدن در FATF" سخن می‌گویید و به کمک یک جریان سیاسی آمده‌اید؟ هدف اینجانب، سرزنش شما نیست. هدف، ارسال این پیام به جامعه است که چقدر دانشگاه ما با مسائل کشور بیگانه است و در عین حال، چقدر سیاسی‌کاری در جامعه دانشگاهی ما رواج دارد که عنوان "ریاست دانشکده اقتصاد" دانشگاه مادر کشور، اینگونه به ابتذال سیاسی کشیده شده و خرج یک هدف ناصواب سیاسی می‌شود. و من الله التوفیق ✍سید یاسر جبرائیلی(پژوهشگر اقتصاد سیاسی) http://eitaa.com/joinchat/2299330560C727b8a7440