🏴 حق و باطل ▪️ ما یک حق داریم و یک باطل، یک بیان نورانی حضرت امیر در نهج البلاغه دارد که فرمود: «إِنَّ الْحَقَّ ثَقِیلٌ مَرِی‏ءٌ وَ إِنَّ الْبَاطِلَ خَفِیفٌ وَبِی‏ء»،[1] فرمود: حرف حق، کار حق و برنامه حق گرچه عمل کردنش سنگین است ولی گواراست. غذای گوارا، جز فربهی ره آوردی ندارد، خوب است کاری با آدم ندارد؛ اما سرقت، اختلاس، باندبازی، تجاوز، اسرار مردم را فاش کردن، رعایت حقوق مردم را نکردن، اینها باطل است؛ «وَ الْبَاطِلُ خَفِیف‏ وَبیء». ▪️ فرمود: حواستان جمع باشد، «کج روی کج آیدت جَفُّ القلم».[2] باطل رفتی، آبروی مردم را بردی، به جای اطلاعات فضولی کردی، بین اینها خیلی فرق است! فرمود به اینکه این «وَبِیء» است. اینکه فرمود: «وَبِیء» است، برای اینکه وبا یک بیماری آبروبری است؛ حالا اگر کسی سرطان گرفت و مُرد، خدا رحمتش کند! اما اگر کسی ـ خدایی ناکرده ـ وبا بگیرد، بالا و پایین، طاس و لگن است، برای انسان وباگیر آبرو نمی ماند. ▪️ فرمود ذرّه ای با بیت المال بازی کردید با دین و آبروی و آزادی مردم بازی کردید، بالاخره آبروبر است. «الْبَاطِلَ خَفِیفٌ» آسان است اما آبروبر است! همه می گویند بر فرض سرطان گرفت و مُرد، خدا رحمتش کند! اما آدمی که زنده است، آبرو می خواهد، باطل این طور است. [1]. نهج البلاغه(للصبحی صالح)، حکمت376. [2]. مثنوی معنوی، دفتر پنجم؛ «کژ روی جف القلم کژ آیدت ٭٭٭ راستی آری سعادت زایدت». 📚 دیدار اعضای ستاد اربعین با حضرت استاد تاریخ: 1394/09/08 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa