کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
💠 هَجرِ جمیل 🔹 اگر گفتیم هَجر كنید، كنید، نه هَجری كه با آن جامعه را ترك كنید، رها كنید و قهر كنید. یك عاقل وقتی بخواهد از یك سفیه مهاجرت كند، این‌چنین نیست كه او را رها كند، بلكه از سفاهتِ او هجرت می‌ كند، حرف بد او را تحمل می‌ كند و می ‌گوید به من نگفت، او اصلاً نمی‌ داند كه ما داریم چه می ‌گوییم، این می‌ شود. حضرت با اینكه در متن مردم بودند، اتهام این سِحر و شعبده و جادو و كهانت و مجنون بودن را ـ معاذ الله ـ می‌ شنیدند؛ امّا به حساب نمی ‌آوردند. اگر انسان از سفاهت هجرت كند می ‌شود؛ از جهل علمی و جهالت عملی جامعه فاصله بگیرد، می ‌شود، وگرنه قهر كردن كه كار آسانی است؛ فرمود: ﴿وَ اصْبِرْ عَلی‏ ما یقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾.[1] این كار یك كار دشواری است، همان كه وجود مبارك حضرت امیر در آن خطبه ‌های اوّلیه نهج ‌البلاغه فرمود: «فَصَبَرْتُ وَ فِی الْعَینِ قَذًی وَ فِی الْحَلْقِ شَجًا»[2] كذا و كذا، این می ‌شود، چون از جامعه جدا نشد. 🔹 اگر انسان از جهل جامعه، از جهالت جامعه، از سفاهت جامعه هجرت كند جانگیر است، دشوار است، فرمود: ﴿وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمیلاً﴾. یك وقت است آدم قهر می ‌كند می ‌رود در خانه ‌اش می ‌نشیند، این دیگر هر روز بدی و بی‌ ادبی را نمی ‌شنود؛ امّا باشد بدی و بی ‌ادبی را هر روز تحمل كند می ‌شود. فرمود ما به انبیا گفتیم این ‌طور باشید و در بسیاری از حالات فرمود: ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ﴾ كذا و كذا، اینها را به یادشان بیاورد: ﴿وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ﴾؛[3] جریان حضرت نوح و انبیای دیگر را ذكر می ‌كند و می ‌فرماید مثل اینها باش؛ اما وقتی به یونس می‌ رسد، فرمود: ﴿وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ﴾؛ مبادا قهر كنی به دریا بروی، ما تو را در دل ماهی حفظ می‌ كنیم؛ ولی این كار را نكن! این ﴿وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ﴾؛ یعنی آن وقت نداری. هجر جمیل یعنی اینكه با جاهل باشی، یك؛ از جهل و سفاهت او هجرت بكنی، دو؛ نرنجی و صحنه را رها نكنی، سه؛ با این سه شرط «فَصَبَرْتُ وَ فِی الْعَینِ قَذًی وَ فِی الْحَلْقِ شَجًا» که حضرت علی به دست می‌ آید؛ البته همه انبیا این‌طور بودند. [1]. سوره مزمل، آیه10. [2]. نهج البلاغه، خطبه3. [3]. سوره قلم، آیه48. 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 18 تاریخ: 1394/02/07 🆔 @a_javadiamoli_esra
1.2هزار مشاهده