💠 صلوات متقابل 🔹 در سوره مباركه «توبه» فرمود: ﴿خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّیهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَیهِمْ﴾ این یك است كه بندگان نسبت به وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) صلوات می‌ فرستند. از آن جهت كه نماز, است[1] و بالاتر از نماز, مسئله اصلِ اعتقاد به است، اگر كسی معتقد به توحید بود، معتقد به بود، معتقد به و امامت بود، معتقد به بود و معتقد به اصول كلی بود این هم می ‌تواند مشمول صلوات پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) باشد؛ این‌ چنین نیست كه این به مسئله زکات اختصاص داشته باشد؛ حالا اگر كسی مجاهد در راه خدا بود او هم می ‌تواند مشمول باشد، ذكر آنجا به صورت تمثیل است نه به صورت تعیین, اینها یك صلوات و لطف متقابلی است بین , امام در برابر پیغمبر نه, امامی كه شامل خود پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می‌ شود؛ نظیر آنكه درباره حضرت ابراهیم خدای سبحان فرمود: ﴿إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَاماً﴾.[2] 🔹 اگر مؤمنین به همراه پیامبر در این امور شریك ‌اند، ایذای آنها هم مثل است. یك وقت است كسی مؤمن را در اثر یك اختلاف مالی, اختلاف ملكی اهانتی می ‌كند یا مثلاً ـ خدای ناكرده ـ بالاتر از اهانت مثلاً قتلی, آن یك حكم خاص دارد معصیت كبیره است؛ اما اگر مؤمن را لإیمانه كُشت، می ‌شود ﴿مَن یقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِداً﴾[3] كه در بحث سوره مباركه «نساء» گذشت. خلود برای كفر است نه برای معصیت‌های عادی؛ ولی درباره مؤمن اگر كسی مؤمن را لإیمانه بكشد نه برای اختلاف مِلكی خب این می ‌شود كفر، این كیفرش است. اگر كسی مؤمن را لإیمانه اهانت بكند مثل این است كه پیامبر را اهانت كرده، چون در حقیقت به دین اهانت كرده است؛ اما اگر نه, یك اختلاف مِلكی دارد اختلاف مالی دارد اهانتی كرده آن دیگر مشمول این آیه نیست. اینكه فرمود اگر كسی مؤمنی را آزار بكند یعنی لإیمانه اما اگر نه, این اختلاف مالی دارد اختلاف دارد معصیتی كرده اما آن معصیت طوری باشد كه در حدّ ایذای خدا باشد این مئونه لازم دارد، این تعلیق حكم بر وصف هم مشعر به علیت است؛ فرمود: ﴿إِنَّ الَّذِینَ یؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ﴾ حكمشان این است ﴿لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ﴾ لعن یعنی خدا اینها را از رحمت الهی دور می ‌كند، رحمت هم در عالَم فقط دست خداست غیر خدا كه راحمی در كار نیست « هَلْ يَرْحَمُ الْمَخْلُوقَ اِلا الْخالِقُ ... وَهَلْ يَرْحَمُ الْفَقيرَ اِلا الْغَنِىُّ»[4] این است غیر خدا هم كه توان رحمت ندارد، پس این نیاز دارد و هیچ راحمی هم در عالَم برای او نیست ﴿وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً مُّهِیناً﴾ این هم قبلاً گذشت این عذاب روحی است غیر از آن عذاب جسمی و بدنی است كه در سوره «نساء» بیان شده ﴿كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُم بَدَّلْنَاهُمْ جُلُوداً غَیرَهَا لِیذُوقُوا الْعَذَابَ﴾[5] آن عذاب جسمی و بدنی است كه در سوره «نساء» مشخص شده، این عذاب روحی است كه او را رسوا می ‌كند اهانت می ‌كند تحقیر می ‌كند این تحقیر شدن, مورد اهانت قرار گرفتن, منفور جامعه شدن اینها عذاب روحی است این شخص كه مؤمن را آزار كرده گرفتار می ‌شود. [1] . الكافی, ج2, ص19, 7, ص52. [2] . سوره بقره, آیه 124. [3] . سوره نساء, آیه 93. [4] . بحارالأنوار, ج91, ص110. [5] . سوره نساء, آیه 56. 📚 سوره مبارکه احزاب آیه 25 تاریخ: 1392/02/28 🆔 @a_javadiamoli_esra