💠 پیام آوران رسالت 🔹 در آیه سوره مباركه «توبه» كه فرمود به بروید ﴿لِیتَفَقَّهُوا﴾، بعد فرمود چه كار بكنید؛ حالا فقیه شدید، در دین تفقّه پیدا كردید، حكیم شدید، مسئله ‌دان شدید چه كار باید بكنید؟ كتاب بنویسید, درس بگویید, سخنرانی بكنید, با نوشتن مقاله سخن‌ خوانی بكنید؟ اینها را ما نمی‌ خواهیم، ما می‌ خواهیم آن ‌قدر عرضه پیدا كنید كه مردم را كنید؛ وقتی گفتید جهنم هست مردم باور كنند! این از هر معمّمی ساخته نیست كه مردم حرفش را باور كنند؛ , كسی را لازم دارد كه عمری در محلّ خودش تجربه نشان داده باشد، سابقه خوب داشته باشد، علم و عمل داشته باشد تا وقتی گفت جهنم, مردم باور كنند. نفرمود شما بروید درس بخوانید و كتاب بنویسید و استاد بشوید؛ ﴿لِیتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ﴾ بعد «و لیدرّسوا» یا «لیصنّفوا» یا «لیؤلّفوا»؟ اینها نیست، بلکه ﴿لِینذِرُوا قَوْمَهُمْ﴾. 🔹 این را مطمئن باشید این و عُرضه نصیب هر كس نیست كه مستمعان پای منبر او جهنم را باور كنند! تا نكردند وضع همین است كه می ‌بینید، اگر باور كردند دنیا یك بهشت نقد است. مردم تا از قیامت هراس نداشته باشند تا ندانند عمل زنده است و عامل را رها نمی ‌كند به هوش نمی ‌آیند. پس انسان یا خودش باید عاقل باشد كه «مَا عُبِدَ بِهِ اَلرَّحْمَنُ وَ اُكْتُسِبَ بِهِ اَلْجِنَانُ» یا گوش به حرف عاقل بدهد. در قیامت هم آنها گیرشان این است می‌ گویند ای كاش ما یا می ‌فهمیدیم یا گوش به حرف نخبگان می ‌دادیم: ﴿لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ﴾. 📚 سوره مبارکه روم جلسه 7 تاریخ: 1391/11/11 🆔 @a_javadiamoli_esra