💠 درس کرامت 🔸 در سوره مبارکه «انسان» دارد که ﴿وَ یطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی‏ حُبِّهِ مِسْكیناً وَ یتیماً وَ أَسیراً﴾[1] که قصه آن معروف است. وجود مبارک حضرت امیر و فاطمه زهرا (سلام الله علیهما) و حسنین (علیهم السلام) روزه گرفتند و گندم یا جو وام گرفتند و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) دستاس کرد ـ که تبرکات فراوانی دارد ـ حالا موقع افطار است، بخشی از این افطار را شب اول دادند به یتیم، شب دوم به مسکین، اما شب سوم اسیر بود، ما در مدینه اسیر نداشتیم! این شخص در جنگ بدر و غیر بدر آمده پیغمبر را بکشد، نشد! هم ما اسیر می ‌دادیم، هم آنها اسیر می‌ دادند، او اصلاً آمده بساط دین را به هم بزند ولی نتوانست و اسیر مسلمان ‌ها شد و در مدینه به عنوان یک اسیر زندگی می‌ کرد. 🔸 سخن حضرت امیر این است که درست است او مشرک است، درست است که کافر است، درست است که او برای کشتن ما آمده، ولی امروز اسیر است، او نباید گرسنه باشد! این دین بوسیدنی نیست؟! حالا مسکین و یتیم را دیگران هم کمک می ‌کنند، بله کمک می ‌کنند، اما اسیر! آن هم افطاریه، آن هم افطاریه آن طور! درست است بله او مشرک است، کافر است، ولی در کشور ما نباید یک آدم کافرگرسنه باشد، ما چنین دینی داریم. [1]. سوره انسان، آیه8. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 دیدار هیئت امناء مسجد امام حسن عسکری تهران با حضرت استاد تاریخ: 1398/06/23 🆔 @a_javadiamoli_esra