💠 دوستی اهل بیت علیهم السلام 🔸 مستحضر هستید كه در آن آیه كریمه نفرمود، اجر رسالت من دوستی اهل بیت است: «لا اسئلكم علیه اجراً الاّ مودةَ القربی» نفرمود, نفرمود مُزد رسالت من این است كه شما اهل بیت را دوست داشته باشید، بلکه فرمود: ﴿إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی﴾،[1] ضمیر در ﴿فِی الْقُرْبی﴾ مستقر است و عاملش هم آن «كان» است؛ یعنی «الاّ المودة المستقرّة الكائنة فی اهل بیت»؛ دوستی اهل بیت اجر رسالت نیست، آن ‌كه جان بِكَند و دوستی مستقر نسبت به این خاندان داشته باشد، این مُزد پیغمبر را داده است. خیلی ‌ها هستند دوست پیغمبر و اولاد پیغمبر هستند، ایام عاشورا عزاداری می ‌كنند؛ اما این ظرف, ظرف لغو است! این می ‌شود مودّت قُربیٰ، یعنی اینها را دوست دارند؛ خیلی ‌ها هستند كه حسین‌ بن‌ علی را دوست دارند. روی زمین چه كسی است كه حسین ‌بن ‌علی را دوست نداشته باشد؟! فداكاری, عزّت, استقلال, شرف, شهامت, دادنِ زن و بچه در این راه, می‌ شود در عالَم كسی پیدا شود كه حسین ‌بن ‌علی را دوست نداشته باشد؟! هیچ ملت آزادی خواهی, هیچ ملت عدل خواهی! 🔸 اما آنكه وظیفه ماست دوستی اهل بیت نیست، «الا المودة الكائنة المستقرة الثابتة الحاصلة فی اهل بیت»؛ این ظرف, ظرف مستقر است، این مُزد رسالت است! اگر این مزد رسالت شد، آدم تابع اینهاست. اگر دوستی ما فقط مستقرّ در این خاندان بود، ما جای دیگر دوستی نداریم! ما كسی را دوست نداریم! این دوستی مستقر, اطاعت را هم به همراه دارد: «وَلِی‏ لِمَنْ‏ وَالاكُمْ‏ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُم‏»،[2] همه چیز را به همراه دارد. [1]. سوره شوری، آیه23. [2]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص775. 📚 سخنرانی عمومی در روز نیمه شعبان تاریخ: 1395/03/02 @a_javadiamoli_esra