💠 پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در کتاب ارشمند حکمت عبادات در خصوص عظمت ماه مبارک رمضان اظهار داشتند: تا انسان مقدماتی را طی نکند، نمی ‏تواند به عظمت ماه مبارک رمضان راه یابد. شهر رمضان در حقیقت «شهر الله» است. اگر انسان در شهر الله، به لقاء الله نرسد، به باطن روزه نرسیده است. 🔸 معظم له با تاکید بر تخلّق به اخلاق الهی در ماه مبارک رمضان ابراز داشتند: فرمود: «هو شهرٌ دُعیتم فیه إلی ضیافة الله» در این ماه شما مهمان خدا هستید. میهمان باید کاری کند که صاحب‏خانه می‏ کند. روزه‏ دار، میهمان خدایی است که «یُطعِمُ ولا یُطعَم» اطعام می‏ کند ولی خود اطعام نمی‏ شود؛ پس او هم می‏ تواند «یُطعِمُ ولا یُطعَم» باشد. اگر خدای سبحان می‏ بخشد و نمی‏ گیرد، انسان هم بایستی در این ماه خویی پیدا کند که ببخشد و نگیرد؛ چون هیچ دستی بهتر از دست بخشنده و هیچ دستی هم بدتر از دست بگیر نیست. خوی گدامنشی را خداوند ناپسند دارد و خوی بخشش را می‏ پذیرد. اگر کسی تلاش و کوشش کرد که دیگران در کنار سفرهٴ او به بهشت بروند، دست او دست بخشنده است و اگر کسی تلاش کرد که به برکت دیگران به بهشت برود، او دست گیرنده دارد. 🔸 ایشان ادامه دادند: در ضمن دعاهای شبهای ماه مبارک رمضان، داشتن چنین روحی بلند را به انسان توصیه می‏ کنند که به خدا عرض کنید: «خدایا تو که دینت را حفظ می‏ کنی و ممکن نیست دست از آن برداری، توفیق بده تا دین تو به دست من زنده شود» نه اینکه دیگران دین تو را زنده کنند و من کنار سفرهٴ دین بنشینم. بگذار، نماز و روزه به دست من و با خون من زنده شود که دیگران میهمان من باشند؛ نه اینکه دیگران بجنگند و خون بدهند و دین را احیا کنند و من نماز بخوانم و روزه بگیرم. «واجْعلنی ممّن تنْتصر به لدینک ولا تسْتبدل بی غیری». مطالعه بیشتر: https://b2n.ir/e60055 http://news.esra.ir/ 🆔 @a_javadiamoli_esra