💠 ویژه برنامه 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل سوم جلسه 10 🔹 سلوك الهی همان‌طوری كه مباحث آن گذشت، به دو بخش نظر و عمل تقسیم می‌شود که هركدام از اینها مراتبی دارد؛ اگر این سلوك الهی بخواهد به صورت فنّی تبیین و تدریس شود، چاره‌ای جز تبیین سلوك نظری نیست و استدلال هم همیشه با قضایا و قیاس همراه است، قضایا و قیاس هم با موضوع و محمول و «حَمْل» مرتبط هستند، «حَمْل» آن وحدت «علیٰ کثرةٍ» است. تاكنون پنج قِسم «حَمْل» تبیین شد؛ «حَملِ اوّلی ذاتی»، «حَملِ شایعِ صناعی»، «حَملِ حقیقت و رقیقت»، «حَملِ مرآة و ذی‌المرآة»، «حَمل ظِل و ذی‌ظِل»، البته ممكن است از این دقیق‌تر هم كشف شود. كسی كه اهل سلوك است و این راه را طی كرده است، اولیای الهی و اهل بیت عصمت و طهارت هستند. 🔹 اوّلین شرط آن زهد است كه در دعای ندبه و مانند آن آمده است: «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیة»، بی‌میلی و بی‌رغبتی اوّلین شرط است، نه اینكه انسان ترك كند ولی علاقه‌مند باشد؛ ترك علاقه و ترك تعلّق مهم است، آن‌كه گفت: غلام همّت آنم که زیر چرخ کبود ٭٭٭ ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست از این مرحله بالاتر آن است که «ز هرچه رنگ تعین پذیرد آزاد است». اگر هر چه متعین بود و این شخص به آن دل نبست، یعنی رهایی مطلق شد، می‌شود آزاد! یك انسان می‌تواند در سلوك نظری آزاداندیش باشد و در سلوك عملی به طور آزاد و مانند آن گرایش داشته باشد؛ این «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیة» همین است و اینكه گفته شد «صَمْت» و سكوت از شرایط است، یك بیان نورانی از حضرت امیر(سلام الله علیه) رسیده است كه «لَا خَیرَ فِی الصَّمْتِ عَنِ الْحُكْمِ كَمَا أَنَّهُ لَا خَیرَ فِی الْقَوْلِ بِالْجَهْل‏»؛ همان‌طوری كه گفتار جاهلانه نارواست، سكوت از حكمت و نصیحت و به‌جا هم نارواست؛ این در مراحل ابتدایی است. 🔹 امّا وقتی به مقام والا بار یافت، جز «صَمْت» و سكوتِ محض هیچ چیزی كارآمد نیست؛ انسان نه با خود مجاز است سخن بگوید و نه با غیر خود! چون در آن مرحله نه خود را می‌بیند و نه غیر خدا را... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1394 آپارات: https://aparat.com/v/kHtDw 🆔 @a_javadiamoli_esra