💠 مفاتیح الحیات 351 🔸 مرز صلهٴ رحم ... امام صادق (علیه السلام) فرمود: مردی نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و عرض كرد: ای رسول خدا! خویشاوندانی دارم كه جز ستم، قطع رحم و دشنام من، كاری نمی ‌كنند، آیا آنان را رها كنم؟ فرمود: در این صورت خدا همه شما را ترك خواهد كرد. پرسید: پس چه كنم؟ فرمود: با كسی كه پیوند خود را با تو گسسته پیوند برقرار كن و به آن كه تو را محروم ساخته عطا كن و از آن كه بر تو ستم كرده در گذر. هرگاه چنین كردی خدا در برابر آنان پشتیبان تو است.[1] [1] . أَنَّ رَجُلاً أَتَی النَّبِىَّص فَقَالَ: یا رَسُولَ اللَّهِ! أَهْلُ بَیتِى أَبَوْا إِلاّ تَوَثُّباً عَلَىَّ وَ قَطِیعَةً لِى وَ شَتِیمَةً، فَأَرْفُضُهُمْ؟ قَالَ: إِذاً یرْفُضَكُمُ اللَّهُ جَمِیعاً. قَالَ: فَكَیفَ أَصْنَعُ؟ قَالَ: تَصِلُ مَنْ قَطَعَكَ وَ تُعْطِى مَنْ حَرَمَكَ وَ تَعْفُو عَمَّنْ ظَلَمَكَ، فَإِنَّكَ إِذَا فَعَلْتَ ذَلِكَ كَانَ لَكَ مِنَ اللَّهِ عَلَیهِمْ ظَهِیرٌ (الكافى، ج2، ص150). 📚 مفاتیح الحیات ص 239 🆔 @a_javadiamoli_esra