💠 ورطه عصیان 🔹 عمل طالح و دو كار می ‌كند: یكی اینكه علاقه نسبت به اعمال صالح را كم می ‌كند و دستِ این شخص را نسبت به گناهان بازتر می ‌كند مِیلش را بازتر می ‌كند و دیگر اینكه چركی است روی در بخش عقل عملی؛ یعنی آینه دل را چركین می ‌كند، دیگر این آینه جایی را نشان نمی‌ دهد. 🔹 تعبیر قرآن كریم نسبت به عمل طالح و سیئه این است كه ﴿كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَی قُلُوبِهِم﴾؛ «رین» همان چرك است، خب اگر روی آینه دل, چرك و غبار بنشیند كه جایی را مشاهده نمی ‌كند. این كه نمی ‌خواهد بفهمد، می ‌خواهد ببیند, دیدن بالأخره یك بصیرت درونی می‌ طلبد. فرمود این رین است این چرك است (یك) و در بخش دیگر فرمود: ﴿أَفَلاَ یتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَی قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا﴾ (دو)؛ اینها چرا درباره قرآن تدبّر نمی ‌كنند یا اینکه دلشان قفل است. گناه, قفلی است بر درِ دل، این دل می‌ شود بسته، آن وقت چیزی در آن نفوذ نمی ‌كند. 📚 سوره مبارکه احزاب جلسه 13 تاریخ: 1392/02/07 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra