💠 مفاتیح الحیات 🔸 مصادیق شهروندان 7. مهمانان ادب مهمان ‌نوازی آداب سفره مهمانی: فضل بن یونس گوید: روزی در خانه ‌ام بودم. خادم وارد شد و گفت: مردی كه كنیه ‌اش ابوالحسن و نامش موسی بن جعفر است، كنار دَرِ خانه است. گفتم ای خادم! اگر همان كسی است كه می ‌پندارم، تو در راه خدا آزادی. ... فرمود: ای فضل! صاحبخانه از دیگران به صدر مجلس سزاوارتر است، مگر اینكه مردی از بنی هاشم (سادات) باشد. گفتم: شما كه چنین هستی فدایتان شوم. سپس گفتم: خدا مرا فدایت كند، غذا برای اهل مجلس آماده است، اگر اجازه می ‌فرمایی حاضر كنم. فرمود: ای فضل! مردم می‌ گویند: این، پذیرایی مهمان ناخوانده است و آنان این‌گونه پذیرایی را خوش ندارند؛ ولی من كراهتی نمی ‌بینم. دستور دادم خادم تَشْت [برای شست ‌و شوی دست] آورد و امام (ع) نزدیك آن شد و فرمود: ستایش خدای را كه برای هر چیزی حدّی قرار داده است. گفتم: فدایت شوم، حدّ این (ظرف) چیست؟ فرمود: اینكه صاحبخانه پیش از دیگران آغاز كند تا مهمانان نشاط یابند... 👇👇👇👇