آدم
پس حافظ میخواد بگه که خواسته ی هر عاشقی، وصال به معشوق است در حالی که اصلا بین عاشق و معشوق هیچ حائل
عشق یعنی چه؟! ابن فارس صاحب معجم مقاییس در ج ۴ ص ۳۲۱ سطر اول به بعد در باره ی ماده ی « ع ش ق» این طور نوشته:( چاپ دفتر تبلیغات اسلامی) « العین و الشین و القاف اصل صحیح یدل علی تجاوز حد المَحَبَّة.» برای فهم دقیق مقصود ابن فارس، باید معنای تجاوز و محبت رو هم بررسی کرد که این با خود شما. برای معنای محبة، باید ریشه ی « حب» رو از مقاییس ببینید : ج ۲ ص ۲۶ که اونجا ابن فارس سه اصل معنایی برای این ریشه گفته و معنای مراد ما در اینجا، « لزوم و ثبات » است... برید ببینید... اجمالا معنای این ریشه اینه: اگر محبت، از حد معین خود فراتر برود، عشق ایجاد میشه. محبت هم یعنی لُزومِ قلب تو با شیء دیگر. یعنی قلب تو پیوسته با شیء دیگری همراه است. حالا میگه اگر این پیوستگی از حد خود بگذره، عشق ایجاد میشه. ( دارم اجمالی توضیح میدم) پس عاشق، کسی هست که لزوم و پیوستگی قلب او با معشوق، از حد خود خارج شده.