روزمعلم، از کنار گل فروشی ها که رد می شدم، صف های طولانی ای بود که انسان را به یاد صبح های جمعه، سر صف نان بربری می انداخت! ابتدا خوشحال شدم اما... از میراث "تکریم استادِ" علماء قِدم، تنها هدیه ی روز معلم و بیت شعرهایی نظیر شمع شدی شعله شدی ... مانده است! و در رفتار، جدل های دانش اموز و معلم، شوخی های دون شان او، صحبت های سر کلاس، گستاخی های مکرر و ... گویای نسیانِ ادب و تکریم معلم است... تابدانجا که اگر در برخی مدارس کسی برای آمدن معلم برخیزد، اُمُل و خودشیرین است!!! کاش کسی بود و به جای درس خواندن محض، کمی به فرزندان این سرزمین ادب زندگی را می آموخت و می آموخت که برکتِ همان درس خواندنت به رعایت احترام در برابر علم و عالم و معلم است...