خدا ! به حق دل عاشقان سرگردان مرا به آنچه که بودم دوباره برگردان به کدخدایی ِ آبادی ِ به دور از عشق نه این رعیّت ِخانه خراب و سرگردان یقین که عشق و غمش حکم نان انسان است ولی امان که اگر در گلو بماند نان! جناب ِعشق عجب باغبان بی رحمیست دو لاله چیدن از آن باغ و اینهمه تاوان؟! به قدر قدرت هرکس ستم سزاوار است مگر که بید چه دارد برابر طوفان؟! خدا ! بریده ام از عشق و زندگی دیگر به آیه آیۀ توبه، به جان الرّحمن #علی_حیات_بخش