کاش هنوز هم بچه بودیم همینقدر شاد همینقدر بیخیال لبخندِ بی‌درد میزدیم دلخوشیِ بهارمون همین بیرون رفتن‌های ساده و آش عصرونه‌ی مادر بود و بزرگ‌ترین تفریح برای ما نشستن عقب ماشین همینا کافی بود برای خندیدن از تهِ دل