☀️ظهرنوشت ☀️ چرا هر غلطی که آمریکا انجام می داد، نقض برجام محسوب نمی شد؟ ⬅️ علت اول: از نظر آمریکایی ها، برجام هیچ گونه الزام حقوقی (legally binding) برای آنها ایجاد نمی کند و صرفا دارای الزام سیاسی (politically binding) است. به این موضوع، اصرار دولت یازدهم بر عدم تصویب برجام در مجلس شورای اسلامی و عدم تصویب برجام در کنگره را نیز بیافزایید. جالب تر آنکه، برجام حتی به امضای رئیس جمهور وقت آمریکا (اوباما) نیز نرسیده است و تنها در حد وزیرخارجه آمریکا (جان کری) و نشست ۱+۵ بوده است. این نشان می دهد که برجام برای ایالات متحده ، الزام حقوقی ندارد و در نگاه آنها، برجام صرفا یک «برنامه اجرایی» بین دو دولت ایالات متحده و ایران است (نه حتی کل حاکمیت ایالات متحده و ایران). لذا هرگاه که به مذاقش خوش نیامد می تواند آن را اجرا نکند !! علاوه بر این، قطعنامه ۲۲۳۱ و ذیل ماده ۴۱ بودن پرونده ایران، موجب الزام آور شدن این برنامه اجرایی برای ایران شده است. ⬅️ علت دوم: متن برجام به قدری تشکیکی و تفسیرپذیر نگاشته شده که راه را برای بازگرداندن تحریم های متوقف شده یا تعلیق شده به بهانه های دیگر (نظیر موشکی - تروریسم - حقوق بشر) باز نگه داشته است.عجیب تر و تأسف بارتر آنکه، طبق برجام، آمریکا می تواند همین تحریم های هسته ای متوقف شده را نیز دوباره علیه ج.ا.ایران بازگرداند بدون اینکه نقض برجام صورت گرفته باشد!! ⬅️ علت سوم: در برجام هیچ گونه مرجعی برای ارزیابی و اعلام اینکه آمریکا به تعهداتش عمل کرده یا خیر پیش بینی نشده ولی برای ارزیابی تعهدات ایران ساختار "آژانس" پیش بینی شده است. در این حال، اگر هم ایران در موضوعی علیه آمریکا (اعم از قبول نداشتن تفسیرهای یک جانبه آمریکا از برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ یا اعمال تحریم های جدید و غیره) شکایت کند، موضوع مذکور به کمیسیون مشترک برجام رفته و در آنجا - با کمال تأسف - خودِ متهم (آمریکا) به عنوان قاضی پرونده عمل می کند و طبق بند ۳۷ برجام و بند ۱۲ قطعنامه ۲۲۳۱ تمامی تحریم ها به حالت قبل خود بازمی گردد و این در حالی است که ایران کماکان باید به تعهدات خود عمل کند (دقت شود) ؛ یعنی حتی اگر ایران شاکی باشد، به جای آمریکا، ایران مجازات می شود!!! بنابرین، استنباط آمریکایی ها از واقعیت مذکور آن است که برخلاف ایران، برجام برای آمریکا تعهدی ایجاد نمی کند (یک طرفه بودن برجام). ⬅️ علت چهارم: توجه شما را به خط اول و دوم از بخش مقدمه توافق ژنو (توافق مادر) جلب می کنم: … iran's nuclear program "will be" exclusively peaceful ترجمه: «هدف این مذاکرات رسیدن به یک راه حل جامع مورد توافق و بلند مدت است به نحوی که تضمین کند برنامه هسته ای ایران کاملا صلح آمیز خواهد بود.» یکی از بزرگ ترین (و شاید هم بزرگ ترین) قسمت های زیان بار برجام همین عبارت "will be" می باشد. طبق جمله فوق، ایران اعتراف می کند که تا پیش از برجام فعالیت های هسته ای او صلح آمیز نبوده است و قرار است پس از اجرای کامل فرآیند برجام، برنامه هسته ای او صلح آمیز شود. این یعنی، تا پیش از برجام ما به دنیا دروغ گفته ایم که برنامه هسته ای مان صلح آمیز بوده است و آقای ظریف نیز پذیرفته است این تهمت بزرگ به ملت ایران را! البته مع الاسف وزارت خارجه عبارت will be را غلط و به جای "خواهد بود"، "باقی خواهد ماند" ترجمه نموده است!! برجام در واقع مجازات یک متهم (ایران) است نه یک معامله؛ که از قضا این متهم - علی رغم عدم انجام هیچ گونه جرمی - به مجرم بودن خود نیز اعتراف کرده است! اعتراف یک متهم، یعنی آمادگی او برای پذیرفتن مجازات. در این محکمه، آمریکا خود را قاضی می دانست و می داند. لذا استنباط آمریکایی ها این است که تنها ایران ملزم به اجرای تعهداتش می باشد. 🔴 صادقانه باید گفت، موضوع عدم الزام حقوقی برجام برای آمریکا و نبودن هیچ گونه تضمین عینی و حقوقی در اختیار ایران (که ناشی از ضعف های متن برجام و عدم اجرایی شدن شروط موجود در نامه ی رهبری به رئیس جمهور از جانب دولت می باشد) و اطلاع آقای روحانی از این حفره های بزرگ، دستان کشورمان را از هرگونه اقدام مقابل به مثل «حقوقی» بسته است. لذاست که دولت ناگزیر به انجام اقدامات متقابل «میدانی» و عینی شده است. @abarshagerd ✍️