⛅️ گاهِ صبح ⛅️ چگونه «رضاخان» شویم؟! ♦️ اگر روزی روزگاری هوای «رضاخان» شدن به سرمان زد و از سر کنجکاوی هوس کردیم که برای یک بار هم که شده طعم «رضاخان» بودن را بچشیم، به طور رسمی از همین سخنگاه(تریبون) خطاب به متقاضیان اعلام می‌کنم که برای یافتن مسیر آن، هیچ نیازی نیست که خود را به زحمت بیفکنیم؛ این مسیر کاملا روشن و بی‌ابهام است. فقط کافی است که «مدرن» شویم و «مدرنیته» را به عنوان مسیر زندگی خود برگزینیم؛ همین.(البتّه دو تعبیر «مدرن» و «مدرنیته» را مسامحتا به کار بردیم؛ وگرنه مدّت‌های مدیدی است که راه «مدرن» شدن و پیاده‌سازی کامل «مدرنیته» در ممالک غیر مدرن برای همیشه بسته شده است و لذا در زمان کنونی، نهایتا می‌توان «شبه‌مدرن» شد. بگذریم.) «مدرنیته» انسان را به مثابه یک گرگ به جان «خودِ حقیقی» خویش می‌اندازد و نفس امّاره را به جنگی تمام عیار با «هویّت اصیل» می‌کشاند. در این مصاف بزرگ و خونین، انسانِ مدرن «هر آنچه» را که منبعث و مربوط به هویّت پیشینش است، به مبارزه می‌طلبد و در یک جمله: «انسان با خودش دشمن می‌شود». به راستی مگر مأموریّت «رضاخان» جز این بود؟ رضاشاه که خود انسانِ بی‌هویّت و دون‌مایه و نیز فاقد هرگونه فهمی از هویّت ملّی ایرانیان بود، از جانب انگلیسی‌ها مأموریّت داشت که همانند گرگی خون‌آشام و بی‌رحم، به جان عناصر هویّت ملّی ما بیافتد که حقّا هم بی‌باکانه افتاد و تا بدانجا که در دستان آهنینش توان بود، مجدّانه کوشید تا هیچ اثری از هیچ‌یک از مؤلّفه‌های هویّتی اسلامی-ایرانیِ ملّت ایران بر جای نماند و در راستای ریشه‌دار کردن وابستگی در ایران، عناصر هویّتی غربی را جایگزین آن نماید تا پس از آن، ملّت گرامی و عزیز ایران هیچ هویّت مستقل و شأنی را برای خود قائل نباشد و به هیچ چیزِ خود افتخار نکند و نتیجتا در برابر چپاول‌گری‌ها و خصومت‌های انگلیس، هیچ انگیزه‌ای برای دفاع از خود نداشته باشد. به عنوان نمونه، جالب است بدانید که این قزاقِ انگلیسیِ ضدّملّت حتّی از مبارزه با «موسیقی ایرانی» نیز فروگذار نکرد؛ به طوری که رسما فرمان «ممنوعیّت موسیقی ایرانی» و «ترویج موسیقی غربی» را در اواخر دوران سلطنتش صادر نمود. توجّه خوانندگان این یادداشت را به سند مهمّ زیر که حاوی متن ابلاغیّه‌ی وزارت فرهنگ خطاب به «اداره‌ی موسیقی کشور» است، جلب می‌کنم(به نقل از کتاب «موسیقی ایران از آغاز تا امروز»، غلامرضا جوادی، انتشارات همشهری، سال ۸۰، ص ۴۷۰): ⏪ ⏪ «آقای سروان مین‌باشیان، رئیس اداره موسیقی کشور! پیرو ابلاغ شماره ۲۳۵۱۹ مورخه ۶ مهر ۱۳۱۷ حسب الامر اعلیحضرت همایون شاهنشاهی مقرر گردیده که اداره‌ای به نام اداره موسیقی کشور در این وزارتخانه به منظور تغییر موسیقی کشور و برقرار نمودن اساس آن بر روی اصول و قواعد و گامهای موسیقی غربی تأسیس گردد. وظایف کلی اداره مزبور به قرار زیر است: ۱- ساختن و انتشار قطعات موسیقی و سرود و تألیف کتابها طبق اصول و آیین موسیقی جدید و متداول نمودن قطعات و کتابها و روش‏های موسیقی ادبی-علمی و موسیقی غربی. ۲- تأسیس مجله موسیقی و نشر مقالات و تشکیل کنسرتها و نمایش و مجالس سخنرانی و ضبط و نقل صوت برای آشنا کردن اذهان و تعمیم موسیقی جدید بین اهالی کشور. ۳- نظارت در تألیفات و مقالات و قطعات و کتب و نت موسیقی و کنسرتها و نمایشها و سایر اموری که ارتباط با موسیقی دارد و جلوگیری از آن‏چه موافق موسیقی جدید نباشد. ... . کفیل وزارت فرهنگ-اسماعیل مرآت» #ابرشاگرد @abarshagerd ✍️