⛅️ گاهِ صبح ⛅️ ▪️ «داعش» محصول رویکردی است که راه‌حلّ دفع شرور دشمن را در «گرفتن بهانه» از دشمن جستجو می‌کند. به منظور اثبات گزاره‌ی مهم و کلیدی فوق، متواضعانه پیشنهاد می‌کنم که چند ملاحظه‌ی زیر را در این خصوص مطالعه فرمایید. 👇 ملاحظه: ⬅️ اوّلا؛ «بهانه» هیچ‌گاه تمامی ندارد؛ که اگر داشت دیگر اسمش «بهانه» نبود. ⬅️ ثانیا؛ «صدّام» نیز همانند برخی‌ها قصد و تلاش داشت تا نگرانی‌ها و بهانه‌های آمریکا را بزداید تا به خیالی خام، نفس راحت بکشد. برای این کار، تمامی مراکز نظامی خود را در اختیار بازرسان [غربی] قرار داد و رژیم بازرسی موسوم به «آنسکام» را پذیرفت؛ با این توهّم که از انزوا خارج شود! نتیجه چه شد؟ 🔴 اتّفاق خاصّی نیفتاد! فقط آمریکا توانست با استفاده از اطّلاعات به دست آمده از تمامی مراکز نظامی عراق، در سال ۲۰۰۳ به راحتی به این کشور حمله کند و صدها هزار نفر از مردم بی‌گناه عراق را از دم تیغ بگذراند و ۶ هزار از نظامیان خود را نیز نفله کند(مطابق آمار ارائه‌شده از جانب اندیشکده‌ی مشهور امریکن اینترپرایز) و شد آنچه که همه می‌دانند ... . ماجرا تمام شد؟ 🔴 نخیر! تازه ابتدای کار بود. سپس از خلأ نسبی سیاسی در عراق نهایت سوءاستفاده را برد و نهال «داعش» را در این کشور غرس کرد تا بعدها در راستای منافع غرب از آن بهره گیرد. ❇️ آری! «داعش» میوه‌ی این‌چنین باغی بود و با این وجود؛ عدّه‌ای مدّعی‌اند که با «گرفتن بهانه»، می‌توان شرور دشمن را دفع کرد! @abarshagerd ✍️