قسمت دوم در دوران گذشته، مردی فقیر به نام خِذام بن خالد قسمتی از منزلش را در اختیار گروهی گذاشت که مسجد بسازند. ظاهراً چه مرد ایثارگری! گروهی فقیر جمع شدند و در آنجا مسجد ساختند. ظاهراً چه مردم فداکاری! مسجد ساخته شد. ظاهراً چه بنای مقدسی! چنان مقدس که کسی حق نجس کردنش را ندارد. آن گروه، ایثار را به کمال رساندند و در آن نماز جماعت برپا کردند. ظاهراً چه کار ارزشمندی! کار ارزشمندی که ثوابش قابل شمارش نیست. مردی آن مسجد را خراب کرد! چه کار عجیبی و ظاهرا چه کار بدی! عجیب تر آنکه آن مرد، مسجد را به دستور خدا خراب کرد. آری پیامبر خدا به دستور خدا مسجد ضرار را خراب کرد. چون باعث تفرقه میشد. ⛔ هرچیزی که وحدت امت اسلامی را از بین ببرد، یا دشمن بتواند از آن سوژه ای بسازد و آن را نشان تفرقه بداند، قداست ندارد. 🚫 اگر حاکم اسلامی روزی را به عنوان عید فطر اعلام کند، آیا ایجاد تردید در آن باعث شادی دشمن نمی شود؟ ❗ تا کی باید دشمنان را شاد کنیم؟ آیا نمی‌شد اعلام عید فطر را به گونه ای مدیریت کرد که دشمن شاد نشویم؟ آیا ضرر این اقدام در خدشه به وحدت امت اسلامی کمتر از ساخت مسجد ضرار بود؟ راستی چرا پیامبر مسجد ضرار را آتش زد؟ چاره چیست؟ ادامه دارد. https://eitaa.com/Abbas_alipour_qom_alamarvdasht