بگذار تا کمی هم  با خود سخن بگویم ای خود ! بیا و بنشین  این بار رو به رویم بگذار تا ببینم روی حقیقتم  را عطر وجود خود را از خویشتن ببویم دست بهانه ام را  بردارم از سَرِ  غیر راه سعادتم‌‌‌ را از همتم  بجویم روح نماز خود را  در سمت و سوی قبله یابم خلوص دل را  در شیوه ی وضویم بی بال و پر اگرچه ناممکن است پرواز باید که آسمان را با پای خود بپویم شعر از : #عباس_دمیرچی @abbasdamirchi