لازمه اصلاح و ارتقای رویه در های علمیه دو امر است: اول اراده دوم توان ظاهرا در ساختار موجود فعلی، نه اراده کافی وجود دارد و نه توان لازم اراده کافی نیست؛ زیرا با تعارفات موجود، چند صدایی درون حوزه، ابهام در زعامت و زعامت پذیری در لایه های بالا، عدم وجود تصویر روشن از رابطه حوزه و نظام در ساختار موجود و سخت بودن هماهنگی بین افکار و افراد مختلف، امکان شکل گیری اراده کافی وجود ندارد. و توان لازم نیست؛ زیرا به دلیل بسته بودن لایه های تصمیم گیری و مدیریت و مشغله های فراوانی که برخی از مسئولین رده بالای حوزه های علمیه دارند ـ که یک مورد از این وظایف، برای تمام وقت بودن در آن کفایت می کرد ـ ذهنی و جانی و توانی برای تحقق آنچه باید بشود به وجود نمی آید. البته حوزه دارای چندین سطح و لایه است که گاها تفاوتهای معنا داری در بینشها، گرایشات و عملکردها دارند. پیشنهاد: عده ای از عالمان وارسته و انقلابی، همه کارهای دیگر خود را وانهند و تنها برای ارتقای حوزه دور هم بنشینند، تصمیم بگیرند و اقدام کنند. پ.ن: این نقدها، به هیچ وجه نافی تلاشها و دستاوردهای حوزه و بزرگان آن در گذشته پر افتخار خود نیست و طرح این مسائل، کاملا نگاه به درون برای ارتقا و رشد خود است و قطعا در مسیر تعالی حوزه باید تعریف شود. https://eitaa.com/joinchat/2202861587C0d81a23bad