✅ خواندن این متن را از دست ندهید !
✍محمد عبدالهی
🔰روحانی در روزهای گذشته روحانی با تکرار ماجرای دیوارکشی برای بار چندم به دوقطبی سازی انتخاباتی روی آورد تا بلکه ازین طریق آراء سوخته جریان غربگرا را احیا کند.
🔰 به راستی چرا آقای روحانی اصرار بر ساختن دوقطبی های پر ابهام دارد؟
برای پاسخ به این چرایی دو مقدمه لازم است :
1️⃣واژه سازي و یا همان جنگ کلیدواژه ها، شیوه نوینی از ابعاد مبارزه نرم و نبرد رسانه ای است.
در این روش جریان ها یا شخصیت های سیاسی با «بمباران واژه ها»، درصدد تاثیرگذاری بر افکار عمومی و شکل دادن یک "دنیای فکری" متفاوت برای بخشی از توده های مردم هستند. یکی از مهمترین تکنیک های این راهبرد رسانه ای، تکنیک «دوقطبی سازی»است که به انگیزه ها و دلایل مختلفی دنبال می شود.
2️⃣قطب بندی هایی که بیان می شود، اغلب ساختگی و القایی هستند، بر اساس واقعیت‌های جامعه شکل نگرفته اند و گاه حتی وجود خارجی ندارند. دوقطبی هایی چون:
قطب بندی و تقسیم جامعه و فعالان سیاسی به تندرو / میانه رو (طبیعتا میانه روی تعریف روشنی در شرع و جمهوری اسلامی دارد وچه بسا بر اساس تعریف این جریان ها حضرت امام را باید سرلیست فهرست افراطی ها بدانیم !)
تقسیم جامعه به اعتدالیون / افراطیون (و یا حتی تکفیری ها / عقلا! ) / تقسیم جامعه به موافقان و مخالفان تحریم (طبیعتا کسی موافق تحریم نیست)/ تقسیم جامعه به طرفداران جنگ با دنیا و طرفداران تعامل با دنیا (طبیعتا جنگ با دنیا طالبی ندارد) / تقسیم جامعه به طرفداران رابطه با امریکا و مخالفان آن!
🔰 اما هدف از دوقطبی سازی چیست و این تکنیک روانی چه فایده هایی دارد؟
1️⃣اول آن که ، برساختن دوقطبی های عامدانه، سبب می شود تا قطبی که طرف مدعی در آن قرار می گیرد، نسبت به رقیب، برتر باشد. این دوقطبی های کاذب با لحاظ نوعی «مهندسی هوشمندانه »به گونه ای طراحی می شوند که پیشاپیش کفه خودشان سنگین تر باشد.
به عنوان نمونه، واژه هایی همچون افراط گرایان، بی شناسنامه ها، جاهل ها، احساساتی ها و... که دولت و اصلاح طلبان برای منتقدان خود برساخته، همگی به این صورت طراحی شده اند که قطب دولت، رویایی و مطلوب و مطبوع و قطب مخالف، غیرمطلوب و دهشتناک و نامطبوع تصویر شود.
2️⃣گروه های سیاسی می توانند «ضعف اجتماعی و خلاء کارکردی » خود را پشت دوقطبی سازی ها و تقابل سازی ها پنهان کنند. تکنیک ایجاد «حواس پرتی جمعی » در این مرحله به کار گرفته می شود .
3️⃣ مدافعان و طراحان دو قطبی سازی، بیش از آنکه برنامه ای برای اداره کشور داشته باشند، بر رویکرد نفی و نقد قطب مقابل تأکید دارند و بنابراین، دولت ها با این سیاست، علاوه بر فرار از پاسخگویی به مطالبات اجتماعی واقعی، جبهه رقیب را به عنوان عامل ناکارآمدی، عنصر سنگ‌انداز و اخلالگر معرفی می کنند تا از خود رفع اتهام کنند.
4️⃣آنها در سایه غیریت سازی، می توانند در یک زمان واحد ، هم نقش حاکم و هم نقش اپوزیسیون را در نظام بازی کنند و عملا قصور و تقصیرهای خود را بر دوش مخالفان خود بیندازند. این موضوع، زمانی خطرناک تر می شود که دولتها در مقاطع تعیین کننده ای مثل انتخابات، گرایش های رادیکال تر و انتقادی تری از خود بروز داده و به ضد خود بدل می شوند. دقیقا از همین روست که اغلب دولت ها در سال های پایانی مسئولیت خود، ناگهان تغییر رویه داده و از آرمان ها و وعده های اولیه خود فاصله می گیرند. موضوعی که گاه تحت عنوان "عملگرایی" و حتی "عاقل شدن" تعبیر می شود، حال آنکه چیزی جز نوعی جرزنی سیاسی و فرار از مسئولیت و پاسخگویی، نیست. آنها در حقیقت، با فرافکنی و بر هم زدن قواعد بازی، تلاش می کنند مطالبات عمومی از خود را به سایر ارکان حاکمیت منتقل کنند تا خود را در منظر افکار عمومی، تطهیر نمایند.
5️⃣در فضاي دوقطبي مردم نمي توانند به راحتي تصميمات سیاسی درستی بگيرند، ضمن آنکه گنجاندن مشرب های مختلف فکری و سیاسی در دو قالب تنگ و نارسای سیاسی، آنها را دلزده و از حضور درعرصه سياسي كشور دور مي كند.
⭕️طبق نظر سنجی اخیر دانشگاه تهران، 40 درصد از افرادی که اعلام کردند رای نمی دهند، گفته اند در صورتی که در انتخابات شرکت کنند، به اصلاح طلبان رای خواهند داد. روحانی و اصلاح طلبان دقیقا با هدف احیای این آراء است که به دوقطبی سازی روی آورده اند.
☑️ @abdollahy_moh