🔰یک پرسش از محضر علامه مجلسی ره👇 قوله اللهم إنا لا نعلم منه إلا خيرا ربما يستشكل هاهنا بأن هذه كيفية للصلاة على المؤمن برا كان أو فاجرا فكيف يجوز لنا هذا القول فيمن نعلم منه الشرور و الفسوق. ▫️ 1) خواندن این جمله در نماز میت استثنای از حرمت کذب باشد (يجوز أن يكون هذا مما استثني من الكذب سوغ لنا رحمة منه على الموتى ليصير سببا لغفرانهم كما جاز في الإصلاح بين الناس). ▪️ 2) نمازگزار نیت کند که مراد از خیر، خیر اعتقادی است که البته ایشان تردید میان محسن یا مسیء بودن میت بعد این جمله را ناسازگار با آن می‌داند (يخصص الخير و الشر بالعقائد لكن الترديد المذكور بعده لا يلائمه). ▫️ 3) به سبب احتمال توبه یا شمول عفو و شفاعت هیچگاه شر افراد برای شخص معلوم نیست: (إن شرهم غير معلوم لاحتمال توبتهم أو شمول عفو الله أو الشفاعة لهم مع معلومية إيمانهم). ▪️ 4) اختصاص این دعا برای افرادی که انسان از آنان گناه سراغ ندارد. 👈 هرچند این وجه در میان فقیهان طرفدارانی دارد اما علامه مجلسی این وجه را بعید شمرده است. بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏78، ص: 358 🆔@abhas313