🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۳🌷 ایمانی بر لبه‏ ی پرتگاه: بر اساس تعلیمات اسلام، هر کس که شهادتین یعنی دو جمله ی «اَشهَدُ اَنَّ لا اِلّْهَ اِلا الله وَ اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسولُ الله» را بگوید و به یگانگی خدا و نبوّت حضرت محمّد(ص) اقرار کند، در قلمرو اسلام وارد شده، مسلمان شمرده می شود؛ امّا این اقرار زبانی، پایین ترین مرحله‏ ی ایمان است و تا ایمان حقیقی، فاصله‏ ی زیادی دارد؛ زیرا ممکن است شخصی که به زبان اظهار اسلام می کند، در دل هیچ اعتقادی به آن نداشته باشد و در عمل، از بسیاری از دستورهای آن سرپیچی کند. تاریخ، نام و خاطره‏ ی بسیاری از مسلمانان ظاهری را به حافظه‏ ی خویش سپرده است؛ کسانی که در لباس اسلام، به هر گناه و جنایتی دست می زدند و خود را مسلمان معرفی می کردند؛ در حالی که ایمان حقیقی، ایمانی است که در دل و جان انسان نفوذ کرده و با روح و روان او آمیخته باشد؛ چنان که انسان حاضر نباشد آن را با هیچ چیز دیگری معاوضه کند؛ همان طور که حاضر نیست قلب و مغزش را با چیز دیگری معاوضه کند. خداوند در آیه‏ی 14سوره‏ ی حجرات، از برخی از بیابان نشینانِ به ظاهر مسلمان سخن می گوید که در یکی از سال های قحط و خشک سالی وارد مدینه شدند و به امید دریافت کمکی از پیامبر(ص)، شهادتین را بر زبان جاری کردند و برای این اسلامِ زبانی، بر پیامبر(ص) منّت هم می گذاشتند. خدا به پیامبر(ص) خود فرمود که به این افراد بگوید: شما ایمان واقعی نیاورده اید؛ بلکه می توانید ادّعا کنید که اسلام آورده اید؛ زیرا هنوز ایمان در دل های شما وارد نشده و تنها به زبان هایتان جاری شده است . آیه‏ ی مورد بحث(11 حج) نیز به همین نکته اشاره کرده، می فرماید که برخی از مردم، محافظه کارانه دین دارند و همواره دین را در کنار منافع خویش می خواهند؛ مانند کسی که در کنار لشکر حرکت می کند و منتظر نتیجه‏ ی جنگ است؛ اگر پیروزی باشد، جلو می رود و غنیمت می خواهد، و اگر شکست باشد، پا به فرار می گذارد. وضعیّت افراد سست ایمان نیز همین گونه است؛ آنان تا زمانی دین را دوست دارند که منافعشان حفظ شود؛ ولی اگر زمانی دینداری با منافع مادّی شان موافق نباشد، پنهانی یا آشکارا آن را کنار می گذارند. این همان حقیقتی است که سرور آزادگان جهان، امام حسین(ع)، به آن اشاره کرده و فرموده است: «[بسیاری از] مردم، بردگان دنیا هستند و دین را با زبان هایشان مزمزه می کنند. تا زمانی که زندگی هایشان به خوبی جریان دارد، گرد دین می چرخند؛ امّا هنگامی که با سختی ها آزموده شوند، دینداران راستین اندک اند.» آری، این افراد که در زمان ما نیز کم نیستند به دین تنها از دریچه‏ ی منافع مادّی خود می نگرند و معیار حقّانیّت آن را روی آوردن دنیا به خویش می پندارند، و اگر روزی گرفتار مشکلات شوند، فریاد بر می آورند: مگر ما مسلمان نیستیم؟ پس چرا خدا ما را گرفتار کرده است؟! پیامبر گرامی ما چه زیبا فرموده است: نشانه های اسلامِ ظاهری، برای همه آشکار است؛ ولی جای ایمان، در قلب است. 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛