🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۵۶🌷 آنجا که عیار دینداری مشخّص می شود: می دانیم که پذیرش اسلام با گفتن دو جمله‏ ی «اَشهَدُ اَنَّ لا اِلّْهَ اِلله وَ اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله» حاصل می شود و کسی که به یگانگی خدا و نبوّت پیامبر اقرار کند، مسلمان به حساب می آید؛ امّا اسلام، برنامه ها و دستورهای ویژه ای دارد که پذیرش و عمل به تمامی آنها با دل و جان، نشانه ی ایمان واقعی است. از این رو خدا در آیات 2 و 3 سوره‏ ی عنکبوت با قاطعیت تمام بیان فرموده که همه‏ ی افرادی را که با زبان به اسلام اقرار می کنند، امتحان کرده، راست یا دروغ بودن ایمانشان را مشخّص می کند. یکی از آزمون های دشوار خدا زمانی نمود می یابد که پذیرفتن حکم خدا، با منافع مادّی و دنیایی انسان در تعارض قرار می گیرد و قبول دستور دین با چشم پوشی از منفعت مادّی برابر می شود. در این موارد، شیطان دام زیبایی می گستراند و تلاش می کند علاقه‏ به مال و ثروت و منافع مادّی را چنان در چشم انسان بزرگ جلوه دهد که او از فرمان خدا سرپیچی کرده، جانب منافع دنیایی اش را بگیرد. خداوند در این آیات، کسانی را که در این دام می افتند، توبیخ فرموده است. در تاریخ نقل شده که میان امیر مؤمنان علی و یکی از اصحاب اختلافی ایجاد شد. ماجرا از این قرار بود که او از امام علی(ع) زمینی را خریده بود؛ ولی چون چند سنگ از خاک آن زمین بیرون آمده بود، می خواست آن را به امام پس دهد. امیر مؤمنان به او پیشنهاد کرد که برای رفع اختلاف به پیامبر مراجعه کنند؛ امّا در این میان، شخصی به نام حَکَم بن ابی العاص ـ که از منافقان بود ـ به وی گفت: «اگر برای قضاوت نزد پیامبر بروی، او به نفع پسـرعمویش قضاوت می کند. قضاوتت را نزد او مبر!» در این هنگام، این آیات نازل شد و آن منافقِ به ظاهر مسلمان و افرادی که مانند او فکر می کنند، چنین توبیخ شدند: «هنگامی که مؤمنان [واقعی] به سوی خدا و پیامبرش فرا خوانده می شوند تا میانشان قضاوت کند، فقط می گویند: شنیدیم و اطاعت کردیم. چنین افرادی، رستگاران واقعی هستند. و کسانی که از خدا و پیامبرش اطاعت کنند و از خدا بترسند و خود را از خشم او حفظ کنند، رستگاران حقیقی اند.» آری، روح دینداری، تسلیم بی چون وچرا در برابر دستورهای خداست که به ‏وسیله‏ی قرآن، پیامبر و اهلبیت به ما رسیده است. در چنین مواقعی است که عیار دینداری مشخص می شود. در حدیثی از امام صادق می خوانیم: «اگر افرادی خدای یگانه‏ ی بی شریک را عبادت کنند و نماز بخوانند و زکات بدهند و حجّ خانه‏ ی خدا را به جای آورند و ماه رمضان را روزه بگیرند، ولی، به یکی از دستورهای خدا یا پیامبر خدا ایراد بگیرند و بگویند که ای کاش غیر از این بود، یا حتّی در دل خود چنین مطلبی را احساس کنند، به‏ سبب چنین گفتار یا پنداری مشرک هستند.» البته باید توجّه داشت که منظور از «شرک» در این روایت، شرک آشکار نیست؛ بلکه شرک پنهان است که ممکن است در نهاد بسیاری از یکتاپرستان نیز وجود داشته باشد . #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛