#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_فرقان و آنان‌كه منكر رستاخيزند و به لقاى ما در آن‏‌جا اميدى ندارند، رسالت محمد را انكار كردند و گفتند: اگر بشر درخور اين است كه فرشته‌‏اى براى او وحى بياورد و يا خدا خود با او سخن بگويد، پس چرا فرشتگان بر ما نازل نشده‌‏اند يا خدا را كه به گمان محمد پروردگار ماست نمى‌‏بينيم تا با ما سخن بگويد؟ سوگند ياد مى‏‌كنم كه اينان به ناحق براى خود بزرگى و عظمت خواستند و به طغيانى بزرگ دست يازيدند. (21) ولى روزى كه وارد عالم برزخ مى‌‏شوند و فرشتگان را ديدار مى‌‏كنند، آن روز هيچ مژده و خبر خوشى براى تبهكاران نخواهد بود و آنان به فرشتگان كه آماده كيفر ايشانند مى‏‌گويند: بر شما حرام و ممنوع است كه ما را عذاب كنيد. (22) و در آن روز به هر كارى كه كرده‏‌اند روى مى‌‏آوريم و آن را همچون غبار پراكنده‌‏اى مى‌‏سازيم. (23) بهشتيان در آن روز جايگاهشان بهتر و آسايشگاهشان براى استراحت نيمروز نيكوتر است. (24) و ياد كنيد روزى را كه آسمان پوشيده از ابر شكافته شود و فرشتگان چنان‏كه بايد به سوى زمين فروفرستاده شوند. (25) در آن روز آشكار شود كه فرمان‌روايى به تمام و كمال حق و حقيقت است و از آن خداوند رحمان است، و آن روز بر كافران روزى دشوار خواهد بود. (26) و روزى را كه آن كسى كه از هدايت پيامبر بى‌‏بهره بوده و بر خود ستم كرده‌است، دست‏‌هاى خود را از پشيمانى به دندان مى‌‏گزد و مى‌‏گويد: اى كاش، با رسول خدا راهى به سوى هدايت برگرفته بودم. (27) اى واى بر من! كاش فلانى را دوست خود نگرفته بودم. (28) بى‏‌گمان او مرا از اين قرآن كه يادآور خداست، پس از آن‌‏كه به من رسيد، دور ساخت و به بيراهه كشانيد. آرى، شيطان انسانى را كه به يارى او دل بسته است يارى نمى‏‌كند. (29) و روزى را كه محمد- فرستاده خدا، لب به شكايت مى‌‏گشايد و مى‌‏گويد: پروردگارا، كافران و گنهكاران قوم من اين قرآن را وانهادند. (30) آرى، همان‏‌گونه كه براى تو دشمنانى قرار داديم، براى هر پيامبرى نيز دشمنانى از تبهكاران قرار داديم. با اين حال، بيمى به خود راه مده از اين‌‏كه مبادا امر دين و هدايت مردم با دشمنى آنان به سامان نرسد، چرا كه همين بس كه پروردگار تو هدايت‌‏كننده و ياريگر است. او هر كه را درخور هدايت بداند هدايت مى‌‏كند و تو و دين تو را يارى خواهد كرد. (31) و آنان كه به پيام الهى كافر شدند، گفتند: چرا قرآن يك‌جا بر محمد نازل نشده‌است؟ اين پراكندگى آيات قرآن نشانه اين است كه او خود، آن‌ها را به مناسبت رويدادها مى‌‏بافد و به خدا نسبت مى‌‏دهد. آرى، ما آيات قرآن را اين‌‏گونه به تدريج و به مناسبت حوادث نازل مى‌‏كنيم تا آن را به شكل بهترى در دل تو جاى دهيم و بدين‌‏وسيله قلب تو را به تعاليم قرآن سخت استوار سازيم. با اين حال، بخشى از آن را در پى بخشى ديگر مى‌‏آوريم تا پيوند و ارتباط آن‌ها با يكديگر حفظ شود. (32) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛