#دانستنیهای_مهدویت
💠لغات و #اصطلاحات_مهدوی 💠
◀️اصطلاح: باب
👈🏼«باب» در فارسي به معناي پدر، سزاوار، ملايم، متعارف و حاجب است. اين واژه در عربي به معناي «در»(محل ورود و خروج) به کار ميرود. 👉🏼
👤راغب ميگويد: محل دخول و ورود به چيزي را باب ميخوانند؛ مانند «باب المدينة» يا «باب البيت». از ائمه عليهم السلام به عنوان «بابُ اللّه» ياد شده است [1] ✅
👈🏼بدين معنا که هر کس اراده لقاي خداوند را دارد، تنها راه رسيدن به آن، ايشان هستند. در دعاي ندبه ميخوانيم! «أيْنَ بَابُ اللَّهِ الَّذِي مِنْهُ يُؤتي؟» [2] بنابراين «باب»؛ يعني، چيزي که ميتوان به وسيله آن به چيز ديگر رسيد.♻️
📜 حديث «اَنَا مَدِينَةُ العِلْمِ وَ عَليٌّ بابُها» [3] بدان معنا است که به وسيله حضرت علي (ع) ميتوان به شهر علم دست يافت. «باب» در اصطلاح کسي است که به معصومان عليهم السلام بسيار نزديک است و در همه کارها يا کاري خاصّ نماينده مخصوص آنان شمرده ميشود. بر اين اساس ميتوان وکيل يا نماينده شخص را «باب» ناميد.♻️
👈🏼 در گذشته تمام وکلا و سفيران ائمه عليهم السلام را «باب» ميخواندند. به تدريج اين واژه با سوء استفاده مدعيان دروغين «بابيّت» روبه رو شد و بار ارزشي اش را از دست داد.♻️
👈🏼 باب در روايات متعدد بر معصومان عليهم السلام اطلاق گرديده است؛ مانند «بابُالحَوائج» [4] «بابُ حِطَة» [5] «بابُ مَدينَةِ عِلْمِ النَّبيّصلي الله عليه وآله»،«بابُ الحِکْمَةِ» [6] و «بابُاللَّه».
👤 ابن شهر آشوب مينويسد:✍🏼
جمعي از اصحاب ائمه عليهم السلام باب آن بزرگواران بوده اند؛ مانند رشيد هجري (باب سيد الشهداء(ع))، يحيي بن ام الطويل مطعمي (باب حضرت سجّاد(ع))، جابربن يزيد جعفي (باب امام باقر(ع))، محمدبن سنان (باب امام صادق (ع))، علامه مجلسي رحمه الله نيز «باب الائمة» شناخته شده است.👉🏼
ادعاهاي نادرست کساني چون سيدعلي محمد باب، اين واژه را از جايگاه واقعياش دور و متروک ساخت؛ به گونهاي که امروزه کمتر به کار ميرود و اغلب براي اشاره به کساني است که به دروغ خود را نماينده معصومان معرفي ميکنند.
📚منابع
[1] الکافي، ج 1، ص 145، ح 7؛
[2] الاقبال، ص 297.
[3] وسائل الشيعة،ج 27، ص 34، ح 33146؛
[4] ر.ک: المناقب، ج 4، ص 323
[5] الخصال، ج 2، ص 626
[6] ر.ک: بحارالانوار، ج 17، ص 253.
┈┈•✾🌿🌺🌿✾•┈┈
💠 #پرسمان_مهدوی
⚜️ @P_Mahdavi