در مسیر بندگی صد داد همی رسد ز بیدادیِ تو در وهم چگونه آورم شادی تو از بندگی تو سرو، آزادی یافت گل جامه خود درید ز آزادی تو عمّاره گوید: از حضرت صادق عليه السلام پرسيدم : سَألتُ أبا عَبدِ اللّهِ عليه السلام عَن فاطِمَةَ لِمَ سُمِّيَت زَهراء ؟ فَقال : لأنَّها كانَت اذا قامَت في مِحرابِها زَهَر نورُها لأهلِ السَّماءِ كَما يَزهَر نورُ الكواكبِ لأهلِ الأرضِ؛ چرا فاطمه را زهراء (درخشان) ناميده اند ؟ حضرت فرمود : چون وقتى در محرابش به نماز مى ايستاد ، نور او براى اهل آسمان چنان مى درخشيد كه نور ستـارگان براى اهل زمين مى درخشد. (معاني الأخبار ص ۶۴ ح ۱۵) (شاعر: مولوی)