النور: إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ(19)
🔰 اهمیت جار و مجرور و متعلق آن
برخی از دوستان طلبه فکر میکنند مهم نیست متعلق جار و مجرور چه کلمه ای باشد!
در حالی که جار و مجرور و متعلقش نقش تعیین کننده ای در ترجمه داره!
مثلا در این آیه شریفه براساس اینکه (فی الذین آمنوا) متعلق به چه باشد، ترجمه آیه متفاوت می‌شود!
نظر شما چیست؟!
#سوال 1
#ادبیات_کاربردی
#ادبیات_قرآنی
پاسخ
✳️ احتمال اول: «فی الذین آمنوا» متعلق به «أن تشیع» باشد؛ محمود صافی در کتاب الجدول می گوید: « (في الذين) متعلّق ب (تشيع)» ؛
ترجمه های زیر براساس این احتمال ارائه شده است:
1. ترجمه آ. الهی قمشه ای: آنان كه (چون عبد اللَّه ابىّ سلول و منافقان ديگر) دوست مىدارند كه در ميان اهل ايمان كار منكرى اشاعه و شهرت يابد آنها را در دنيا و آخرت عذابى دردناك خواهد بود و خدا (فتنهگرى و دروغشان را) مىداند و شما نمىدانيد.
2. ترجمه آ. انصاریان: كسانى كه دوست دارند كارهاى بسيار زشت [مانند آن تهمت بزرگ] در ميان اهل ايمان شايع شود، در دنيا و آخرت عذابى دردناك خواهند داشت، و خدا [آنان را] مىشناسد و شما نمىشناسيد
✳️ احتمال دوم: «فی الذین آمنوا» متعلق به ؛ ترجمه های زیر براساس این احتمال ارائه شده است:
1. ترجمه آ. خسروی: همانا كسانيكه دوست دارند و مايلند كارهاى زشت و زنا را در باره مؤمنان شايع و افشاء كنند و بآنها نسبت زنا و قبايح دهند گرفتار عذاب دردناك خواهند بود در دنيا (باقامه حدّ بر آنها) و در آخرت (بعذاب دوزخ و آتش) و خداست كه (بآنچه موجب سخط و غضب او و مستحق معاقبه است) داناست و شما اينرا نميدانيد.
2. ترجمه آ.سراج : البته آنانكه دوست دارند كه فاش گردد كارهاى زشت در ميان آنانكه گرويدهاند (و به آنان نسبت دهند) ايشان را عذابى است دردناك در دنيا و آخرت و خدا مىداند (كيفرى كه در اين كار است) و شما نمىدانيد.
❇️ روایات تفسیری در ذیل این آیه کدام احتمال را تایید می کند؟
🔅 روایت اول: قال الصادق (عليه السلام): «من قال في مؤمن ما رأته عيناه، و سمعته أذناه، فهو من الذين قال الله عز و جل: إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ»
💢 ظاهر این روایت، احتمال دوم را تایید می کند.
روایت دوم: عنه: بإسناده عن سهل بن زياد، عن يحيى بن المبارك، عن عبد الله بن جبلة، عن محمد بن الفضيل، عن أبي الحسن الأول (عليه السلام)، قال: قلت له: جعلت فداك، الرجل من إخواني يبلغني عنه الشيء الذي أكرهه، فأسأله عن ذلك، فينكر ذلك، و قد أخبرني عنه قوم ثقات؟ فقال لي: «يا محمد، كذب سمعك و بصرك عن أخيك، فإن شهد عندك خمسون قسامة، و قالوا لك قولا، فصدقه و كذبهم، لا تذيعن عليه شيئا تشينه به، و تهدم به مروءته، فتكون من الذين قال الله في كتابه: إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ».
💢 ظاهر این روایت نیز احتمال دوم را تایید می کند.
https://eitaa.com/adab_quran