📍 در حقیقت، ما، لااقل بسیاری از ما، گناهانمان را به این دلیل به گردن شیطان می‌اندازیم و از خود سلب مسئولیت می‌کنیم که بتوانیم سر بر آستانه‌ی خدا بساییم و از او _به امید وصول به شرایطی کاملاً مناسب برای معامله مجدد با شیطان_ ملتمسانه مدد بخواهیم. سهم عمده‌ای را که خود، در تباه‌سازی خویش داریم انکار می‌کنیم. ما اراده به انتخاب بد را اراده‌ای یکسره از آن شیطان قلمداد می‌کنیم و گزینش خوب را یکسره محصول خواست خداوند؛ و این مکر انسانی، شیطان را چنان شرمنده می‌کند که نتواند امتیازهایی را که آدمی، در قراردادهای تازه می‌طلبد از او دریغ کند. صفحهٔ - ۱۰۹ - 📓 @adabpardis