✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹شرح #حکمت9 🔻امیرالمؤمنین (علیه السلام) در حکمت نهم نهج البلاغه از اقبال و ادبار دنیا صحبت میکنند و میفرمایند : « إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ». "هنگامی که دنیا به کسی روی بیاورد، خوبیهای دیگران را به او عاریت می‌دهد و هنگامی که به او پشت کند، خوبیهای خودش را هم از او می‌گیرد." در واقع حضرت در این حکمت در صدد بیان آن چهره زشت باطنی دنیا هستند. مراد از دنیا در این حکمت همان روزگار و دهر هر کسی است که بالاخره هر انسانی زندگی‌اش یک دوره ای دارد . 📜 امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در نامه ۷۲ نهج‌البلاغه به ابن عباس می‌نویسند: « وَ اعْلَمْ بِأَنَّ الدَّهْرَ يَوْمَانِ» ؛ آگاه باش که روزگار هر کسی دو روز است؛ «يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ» یک روز به سود تو و روزی علیه توست. «فَمَا كَانَ مِنْهَا لَكَ أَتَاكَ عَلَى ضَعْفِكَ» آن روزگاری که دنیا به نفع تو باشد، هرچه که رزق تو باشد ولو اینکه ضعیف باشی در جلب آن رزق به تو می رسد. « وَ مَا كَانَ مِنْهَا عَلَيْكَ لَمْ تَدْفَعْهُ بِقُوَّتِكَ» ؛ و آن روزگاری که علیه تو باشد، هر بلایی قرار است سرت بیاید، هر چقدر هم که تو قوی باشی، نمی‌توانی جلویش را بگیری . بنابراین اقبال و ادبار دنیا در واقع آن چهره فریبکار دنیاست که در حکمت ۴۱۵ می خوانیم: « الدُّنْيَا تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ» "دنیا فریب می‌دهد، ضرر می‌زند و می گذرد." امیرالمؤمنین می‌خواهند به ما بفهمانند که آن روزی که خوشیهای دنیا به سمت تو روی می‌آورد، احترام مردم خلاصه آنچه که از زیبایها و جلوه‌های ظاهری دنیا به تو روی می کند، حواست به آن روزی که قطعاً اینها برمی‌گردند باشد! مثل جوانی که به پیری تبدیل می‌شود، سلامتی که به بیماری تبدیل می‌شود، شُهرت که ممکن است به بدنامی تبدیل بشود و امثال این. ما در حکمت ۲۸۶ می خوانیم:« مَا قَالَ النَّاسُ لِشَيْ‏ءٍ طُوبَى لَهُ» مردم در مورد چیزی نمی گویند خوش به حالش، إِلَّا وَ قَدْ خَبَأَ لَهُ الدَّهْرُ يَوْمَ سَوْءٍ ؛ مگر اینکه روزگار برای او یک روز بدی را آماده کرده است. یکی از نمونه های آن در حکمت ۷۲ است :« الدَّهْرُ يُخْلِقُ الْأَبْدَانَ وَ يُجَدِّدُ الْآمَالَ» روزگار در عین حالی که بدنها را دارد کهنه و فرسوده می کند، آرزوها را نو می کند، يُقَرِّبُ الْمَنِيَّةَ وَ يُبَاعِدُ الْأُمْنِيَّةَ در عین حالی که دارد آرزوها را مدام نزدیک نشان می دهد، مرگ را به دروغ دور نشان می‌دهد. مَنْ ظَفِرَ بِهِ نَصِبَ ؛ هرکس به دنیا دست پیدا کند از آن خسته و دلزده می‌شود، وَ مَنْ فَاتَهُ تَعِبَ و هرکس هم که دنیا را از دست بدهد و به آنچه که از دنیا می خواهد نرسد، به رنج می افتد. خلاصه دنیا اینگونه است که یک وقت رو می‌کند و ما را فریب می‌دهد و یک وقت هم پشت می‌کند و ضربه خودش را می‌زند. حضرت علی (علیه السلام) در حکمت ۱۵۲ می‌فرمایند: «لِكُلِّ مُقْبِلٍ إِدْبَارٌ» ؛ هرچیزی که یک روز به تو رو می‌کند، یک روز هم پشت می‌کند. «وَ مَا أَدْبَرَ كَأَنْ لَمْ يَكُنْ» و چیزی که پشت می‌کند، انگار اصلا از اول نبوده است. 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع #نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی