✨ بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 شرح #حکمت175 🔷 راه درمان ترس (1) 🔰 درود خدا بر امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: هنگامی كه از چيزی می ترسی، خود را در آن بيفكن، زيرا گاهی ترسيدن از چيزی از خود آن سخت تر است. 🔻مسأله ترس در نهج البلاغه شریف با تمام ابعاد و شرایطش مطرح شده است. 🔻 ترس گاهی درست و گاهی غلط است. ترسِ درست، گاهی متعلّقش حقیقت است و گاهی وقتها متعلّقش اعمال ماست ، یعنی گاهی وقتها، ترس ما به خاطر کارهایی است که خودمان انجام داده ایم و گاهی وقتها ترس به خاطر آن چیزهایی است که حقیقتاً ترسناک است. 🔻 بنابراین اگر کسی بخواهد درباره ترس یک تحقیق جامعی بکند، نهج البلاغه منبع بسیار قابل و کاملی است. اما آنچه که در حکمت ۱۷۵ پیرامون ترس بیان شده است، مربوط به ترس غیر واقعی است. خیلی وقتها می شود انسان برای اظهار نظر در یک جمعی در مورد یک مسأله ای دچار ترس می شود، به اصطلاح استرس می گیرد. خوب این ترس، ترس واقعی نیست؛ چون تو اگر در آن مسأله اطلاعات خوبی داری، قبلا رویش کار کرده ای، چرا جرأت نداری بیان کنی؟ یا وقتی که کسی می ترسد اقدامی را انجام بدهد که در آن سود هست، اما ممکن است که یک مقداری هم ریسک داشته باشد، خوب این ترس خوبی نیست، این همان ترسی است که از روی خجالت بیان میشود، همان ترسی است که در واقع باعث می شود که انسان نتواند به آن خیری که حقش بوده یا توانش را داشته است برسد. 🔻در واقع این نوع ترس یک جوری با نقص است. حضرت علی(علیه السلام) در حکمت سوم نهج البلاغه فرمود: « وَالْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ»؛ ترس نوعی کمبود شخصیت است. یعنی اینکه انسان اگر شخصیتش پر و قوی و نرمال باشد، در اینجور مواقع نمی ترسد و اقدام می کند و ریسک پذیری می کند. 🎙 حجت الاسلام مهدوی ارفع #نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی