✍🏻بازنویسی تاریخ زندگی امیرمؤمنان علی (علیه السلام) به صورت داستانی از زبان ایشان 📃قسمت صد و هفتادوششم 🔹اگر آنچه پدرت می‌بیند تو نیز می‌دیدی، گریه نمی‌کردی [ حبیب‌بن‌عمرو به عیادتم آمده بود و جراحت سرم را دید و گفت: ای امیرالمؤمنین، جراحت مهمی نیست و مشکلی برای شما پیش نخواهد آمد. به وی گفتم: ] 🔻حبیب، به خدا سوگند، تا لحظاتی دیگر هنگام جدایی من از شما فرا می‌رسد! [ دخترم که بالای سرم نشسته بود، با شنیدن این سخن گریست. به وی گفتم: ] 🔻دخترم، گریه مکن. به خدا سوگند، اگر آنچه پدرت می‌بیند تو نیز می‌دیدی، گریه نمی‌کردی! [ حبیب پرسید: ای امیرالمؤمنین، چه می‌بینید؟ پاسخ دادم:] 🔻ای‌حبیب، ملائکهٔ آسمان‌ها و پیامبران را می‌بینم که همگی به صف ایستاده‌اند تا به ملاقات من نائل آیند. این هم برادرم محمد، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، هستند که در کنار من نشسته‌اند و می‌فرمایند: « قدم بردار و بیا که آنچه در پیش روی توست، برتر از موقعیتی است که در آن هستی.» 🔹 در شب بیست‌و‌یکم ماه رمضان به شهادت می‌رسم [ در روز دوم ضربت خوردنم اجازه دادند که برخی دوستانم در گروه‌های ده نفری به عیادتم بیایند. اصبغ‌بن‌نباته در یکی از این گروه‌ها بود. اظهار محبت کرد و گفت: ای امیرالمؤمنین، به خدا سوگند، من تو را بسیار دوست دارم. به آن‌ها گفتم: ] 🔻آری، سوگند به خداوندی که تورات را بر موسی، انجیل را بر عیسی، زبور را بر داوود و فرقان را بر محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله نازل کرد، هر که مرا دوست داشته باشد، در وضعی با من ملاقات خواهد کرد که موجب سُرور او خواهد‌ بود و هر که دشمنی مرا در دل داشته باشد، در وضعی با من روبرو خواهد شد که اسباب ناراحتی و بدبختی او فراهم خواهد بود. 🔻برخیزید و بروید که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله به من خبر داده‌اند در شب نوزدهم ماه رمضان، شبی‌که جانشین موسی از دنیا رفت، ضربت می‌خورم (علیه‌السلام) و در شب بیست‌ویکم ماه رمضان به شهادت می‌رسم. آن شب نیز شبی است که عیسی علیه‌السلام به سوی خدا عروج کرد. ❇️ آخرین وصایا 🔹این وصیت‌نامهٔ علی فرزند ابوطالب است [ به فرزندم حسن وصیت کردم و حسین و محمد و فرزندان دیگرم و بزرگان شیعه و اهل‌بیتم‌ را بر آن شاهد گرفتم: ] 🔻بسم الله الرحمن الرحیم این وصیت‌نامهٔ علی فرزند ابوطالب است. او شهادت می‌دهد که معبودی جز اللّٰه نیست و یگانه است و شریکی ندارد. شهادت می‌دهد که محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بنده و فرستادهٔ اوست.... حسن‌جان، تو و تمام فرزندان و خانواده‌ام را و هرکه وصیت‌نامه‌ام به او برسد، سفارش می‌کنم به رعایت تقوای الهی. شما را به خدا سوگند می‌دهم که یتیمان را دریابید. مبادا گرسنه بمانند و در حضور شما ضایع شوند و از بین بروند. شما را به خدا سوگند می‌دهم که به قرآن توجه کنید. مبادا دیگران در عمل به قرآن از شما پیشی بگیرند. شما را به خدا سوگند می‌دهم که همسایگانتان را رعایت کنید که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله رعایت آنان را سفارش کرده‌اند. شما را به خدا سوگند می‌دهم که به زیارت خانهٔ خدا اهتمام ورزید. مبادا تا شما هستید، خانهٔ خدا خالی بماند، که اگر رفتن به خانهٔ خدا را ترک کنید، مهلت داده نخواهید‌ شد. شما را به خدا سوگند می‌دهم که نماز را دریابید که بهترین عمل و ستون دین شماست. شما را به خدا سوگند می‌دهم که به زکات توجه کنید که غضب الهی را فرو می‌نشاند. شما را به خدا سوگند می‌دهم که ماه رمضان را ارج نهید که روزه‌‌اش سپری در برابر آتش است. شما را به خدا سوگند می‌دهم که نیازمندان و مستمندان را رعایت کنید و آنان را در گذران زندگی خویش شریک سازید. شما را به خدا سوگند می‌دهم که به جهاد با مال و جان و زبان بپردازید. شما را به خدا سوگند می‌دهم که احترام فرزندان پیامبرتان را نگاه دارید. شما را به خدا سوگند می‌دهم که حرمت اصحاب پیامبرتان را پاس دارید. شما را به خدا سوگند می‌دهم که به زنان و افراد زیر‌دست خود توجه کنید. با مردم نیکو و زیبا سخن بگویید؛ همان‌گونه که خداوند به شما چنین فرمان داده است. مبادا امربه‌معروف‌ و‌ نهی‌از‌منکر را ترک کنید، که خداوند بر اثر ترک آن بدترین‌ها را بر شما مسلط می‌کند. فرزندانم، شما را به ارتباط بیشتر با یکدیگر و بذل و بخشش به هم و لطف و صمیمیت میان هم سفارش می‌کنم و از قطع ارتباط و جدایی و تفرقه بر حذر می‌دارم. 🔻خداوند نگهدار شما اهل‌بیت باشد و جایگاه پیامبرتان را در میان شما حفظ فرماید. شما را به خدا می‌سپارم و سلام و رحمت و برکات الهی را بر شما می‌فرستم. 📚منابع: ۱. إثبات‌الوصیة، ص۱۵۵ ۲. شرح‌الأخبار، ج۱، ص۱۶۵ ۳. جواهرالمطالب، ج۲، ص۹۴ ۴. مناقب آل‌أبی‌طالب، ج۳، ص۳۱۳ ۵. نهج‌البلاغه، نامه ۴۷ 📗 علی علیه السلام از زبان علی علیه السلام ↩️ ادامه دارد...