✍🏻 مرحوم استاد کیوان سمیعی در شرح حال خودنوشت می‌نویسد: 🔹 «در جوانی چندی به تصوّف و عرفان گراییدم و در پی یافتن انسان کامل و ارباب سیر و سلوکی، به هر سو شتافتم. 🔸 می‌توانم ادّعا کنم که تقریباً تمام رهبران و اقطاب سلاسلی را که در ایران وجود داشتند - اعمّ از شیعه و سنّی - دیدم و از نزديك با آنان آشنا شدم. 🔹 دیدار و صحبت برخی برایم مغتنم بود؛ امّا نتوانستم به هيچ‌يك دست ارادت بدهم. زیرا من تصوّف را برای تهذیب نفس می‌خواستم و آقایان مشایخ و اقطاب برای امور دیگر. 🔸 در کار مریدان که دقّت کردم دیدم ذوق و احساس مشترك بوده است که بیشتر آنها را در یک‌جا به نام فرقه و سلسله گرد آورده است نه مشاهدهٔ خیر و برکت یا کرامت شیخ و قطب. 🔹 و همین است علّت عمدهٔ گرایش اکثر مردم به فرقه‌های مختلف و جماعت‌های گوناگون که زاییدهٔ غریزهٔ اجتماعی بودن است». 📚 (راز دل، ص۱۹ - ۲۰) عضویت در کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e