🍂روایت پنجشیر شب گذشته آقای محمد صالحی جهانگرد باتجربه اما گمنام بوشهری میهمان لایو اینستاگرامی آقای محمدحسین جعفریان بود و از حوادث بسیار جالبی که در پنجشیر شاهد آن بود روایت گری می کرد. ♦️صحبت های محمد صالحی درباره پنجشیر بسیار خواندنی است: چهار یا پنج بار از پنجشیر بازدید کرده‌ام. آخرین بار، حدود دو هفته در این دره بودم. طبق قرار وارد شدم، ولی تماس با دوستانم از جبهه مقاومت ممکن نبود و باخود گفتم امکان دارد دوستان مشغول یک عملیاتی شده باشند جایی هم برای ماندن نداشتم. پنجشیر با تصور ما تفاوت دارد. یک دره است و نه یک شهر. یکی دو خانه شخصی تبدیل به مهمان‌سرا شده‌ که به همراه خانه‌هایی که مردم ترک کرده‌اند، در کنترل طالبان است. نزدیک مقبره احمدشاه مسعود مجوزم را چک کردند و طبق روحیه شرقی تعارف کردند که بمانم.طالبان هم متاسفانه این روحیه را دارند. به نظر من طالب خوب طالب مرده است، ولی بهتر دیدم به جای تنها ماندن در طول شب در دره، همان‌جا پیش طالبان اقامت کنم. ♦️آرامگاه احمدشاه مسعود محل تجمیع تجهیزات نظامی طالبان طالبان آرامگاه احمدشاه مسعود را تبدیل به یک مقر بزرگ نظامی کرده بودند و فشنگ‌ها، تفنگ‌ها، تانک‌های آمریکایی و روسی [زمان شوروی] را آنجا نگهداری می‌کنند. ♦️حمله مقاومت به طالبان در یک اتاق کوچک پر از نارنجک‌های روس مستقر شدم. نیمه‌شب با صدای مهیبی بیدار شدم، ناگهان نیروهای طالبان در حال انتقال جعبه‌های مهمات آمریکایی برای جنگ با مقاومت هستند. مشخص نیست مقاومت از کجا برسر طالبان یورش آورد حمله‌ از سوی جبهه مقاومت شروع شده بود. من که روحیه ماجراجویی ام گل کرده بود به آن ها گفتم من هم باشما می آیم مشکلی نیست؟ گفتند مشکلی نیست اما خطر دارد. بالاخره با فورد ۱۵۰ که آمریکایی‌ها برای طالبان بر جا گذاشته بودند، حرکت کردیم. درگیری سنگینی درگرفته بود. جبهه مقاومت از فراز کوه‌ها از هر سویی شلیک می‌کردند و طالب‌ها در وسط جاده اصلی نمی‌دانستند به کجا شلیک کنند و ازکجا می خورند، مهمات طالبان بسیار بیشتر بود و به همین دلیل تمام کوهستان را زیر باران خمپاره گرفته بودند. پس از چهار پنج ساعت درگیری چند تن از نیروهای طالبان کشته شدند. خود من در انتقال تعدادی از اجساد آن‌ها کمک کردم. بعید می‌دانم آن شب کسی از مقاومت کشته شده باشد. راستیاتش من برای رفتن در میان بچه های مقاومت به پنجشیر رفته بودم براي همين از بودن در موقعیت مقابل دوستانم در مقاومت احساس شرم می‌کردم، ولی راهی وجود نداشت. تا صبح پشت تخته سنگی پناه گرفته بودم. هم می‌خواستم مقاومت اهدافش را بزند و هم دعا می‌کردم نزند تا مبادا من بین طالب‌ها کشته و عضوی از آنان محسوب شوم. اجساد طالبان را پشت همان تویوتا فورد گذاشتیم. سرنوشت این اجساد را نمی‌دانم، اما مطمئنا از دره پنجشیر خارج شان نمی‌کردند. ♦️بسیاری از طالب ها پدر و مادر ندارند. بسیاری از نیروهای طالبان می گفتند پدر ومادر ندارند باید بدانیم سربازهای خط مقدم طالبان چه کسانی هستند. من با حدود پنجاه نفر از آن‌ها صحبت کرده‌ام. جوانان ۱۷ تا ۲۱ ساله‌ای که متولد سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ هستند. ۹۰ درصد در پاکستان بزرگ شده‌اند. پدر یا مادر ندارند و حاصل حمله دوره قبل طالبان به افغانستانند. ♦️پنجشیر شهر نیست با یک بار رفتن به پنجشیر نمی توان این جغرافیا را شناخت، پنجشیر شهر نیست تا بتوان روی بناهای انبوه آن آثار تخریب جنگ را دید. آیا در شهرهای سنندج و کردستان(شبیه خرمشهر)آثار تخریب جنگ وجود داشت؟ پنجشیر شامل کوه، دره، یک رودخانه طویل با تعداد کمی خانه یا مغازه در اطراف آن است. با این وجود، از ابتدای ورود به پنجشیر من شاهد بودم که تا آرامگاه احمدشاه مسعود ده‌ها ماشین به وسیله راکت در جاده منهدم و رها شده‌ بودند. این‌طور نیست که مقاومتی نبوده باشد. ♦️پنحشیر هرشب شاهد درگیری میان طالبان و مقاومت است پنجشیر آبستن حواث است و هر شب در گوشه‌ای از آن درگیری‌های چریکی رخ می‌دهد. شبی نیست که درگیری نباشد‌ همین الان که ما صحبت می‌کنیم، یقین دارم جایی در آنجا درگیری و جنگ شدید جریان دارد. وستانیوز http://westanews.com/?p=1182 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج ┄┅═══✼🦋✼═══┅┄ لینک کانال @Afghnstan ↩️↩️↩️ 🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂