🖊 بدان که از برای صبر، نتایج بسیار است که از جمله آنها ارتياض و تربیت نفس است. اگر انسان مدتی در پیش آمدهای ناگوار و بلیات روزگار و در مشقت عبادات و مناسک و تلخی ترک لذّات نفسانیّه به واسطه فرمان حضرت ولىّ النعم، صبر کند، و تحمّل مشاقّ را گرچه سخت و ناگوار باشد، بنماید، کم کم نفس عادت می کند و مرتاض میشود و از چموشی بیرون می آید و سختی تحمّل مشاقّ بر آن آسان می شود، و از برای نفس ملكة راسخة نوریّه پیدا می شود که به واسطه آن از مقام صبر ترقیّ میکند و به مقامات عالیه دیگر نایل می شود. بلکه صبر در معاصی، منشأ تقوایِ نفس شود، و صبر در طاعات، منشأ انس به حقّ گردد، و صبر در بلیّات، منشأ رضا به قضای الهی شود. و اینها از مقامات بزرگ اهل ایمان، بلکه اهل عرفان است. و در احادیث شریفه اهل بیت عصمت (ستایش) بلیغ از صبر گردیده چنان چه در کافی شریف سند به حضرت صادق - عليه السلام - رساند: قال: «الصَّبرُ مِنَ الإيمانِ بِمَنزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَدِ فَإِذا ذَهَبَ الرَّاسُ، ذَهَبَ الجَسَدُ، و كَذلِكَ إذا ذَهَبَ الصَّبرُ، ذَهَبَ الإيمانُ.» فرمود : صبر نسبت به ایمان به مثابه سر است نسبت به بدن. پس وقتی رفت سر، جسد برود و همین طور وقتی که صبررفت،ایمان برود. 📚 کتاب چهل حدیث حضرت آیه الله العظمی امام خمینی(قدس سره) حدیث 16 ------------------ در محضر عارفان(ایتا، سروش ،روبیکا) @aflaakyaan