آیت الله حسنزاده آملی:
« شبی در این موضوع فکر میکردم که چرا خداوند، انسان ها را آفرید؟ آیاتی مانند: "و ما خَلَقتُ الْجِنَ و الاِنس اِلاّ لِیعْبُدون" را هم که از نظر میگذراندم و این که در تفسیرش فرمودهاند: لیعبدون، یعنی لتعرفون، باز این اشکال به ذهنم میآمد که عبادت، فرع معرفت است، و ما که معرفتی نسبت به خدا نداریم، پس چه عبادتی؟! و...».
صبح، اول وقت، به حضور استاد علامه طباطبایی رسیده و سؤال را با ایشان در میان گذاشتم و گفتم: «حضرت استاد! پس چه کسی بناست خداوند را عبادت کند؟!»
ایشان در بیانی کوتاه فرمودند: « گرچه یک نفر! »
تا این جمله را فرمودند، من آرام شدم؛ همان دم به یاد وجود مقدس امام زمان عجل الله افتادم و خاطرم آمد که زمین، همواره چنین شخصی را دارد. دیگران همگی طفیلی وجود انسان کامل (معصوم) هستند و گویی هدف از خلقت آنان، به خلقت موجود تام و کامل باز میگردد».
📚 مجله امان ، شماره 2
------------------
در محضر عارفان(ایتا، سروش ،روبیکا)
@aflaakyaan