#اینگونه_بود ... کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره: هر دو، شاگرد محضر آیت‌الله قاضی (رحمه‌الله) بودند؛ بعد از چندین سال همدیگر را می‌دیدند. مطمئن بودم بعد از این‌همه سال با هم حرف‌ها دارند، ضبط و میکروفونی را آماده کرده بودم تا حرف‌هایشان را ضبط کنم. هم را بغل کردند، چشمان خیسشان، دوری و دلتنگی را نشان می‌داد. روبه‌روی هم که نشستند، احوالپرسی مختصری کردند و ساکت شدند. منتظر ماندم، اما حرفی ردوبدل نشد. بعد از ساعتی، دیدارشان تمام شد. ایشان از منزل رفتند. نفهمیدم چه خبر است؟! با تعجب پرسیدم: «چرا ایشان حرفی نزد؟ چرا شما چیزی نگفتید؟» گفت: «ما حرف‌هایمان را زدیم، همه حرف‌هایمان را، گفتیم و شنیدیم؛ اما با سکوت...» (این بهشت، آن بهشت، ص۵۴و۵۵؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت) 💠 Sapp.ir/aflakian_ir 💠 eitaa.com/aflakian_ir