🚙یک یادداشت خودرویی بدون تیتر! 🎯یک گزاره‌ای که این روزها خیلی در محافل اقتصادی و سیاسی و فلسفی و اجتماعی و هنری و مردمی و ... روی اون خیلی بحث میشه موضوع خودرو هست. 🔸اما نظرات موجود در این محافل چیست؟ ۱. آزادسازی وارادت خودرو ۲. افزایش تولید خودروسازان داخلی و البته سومین نظر که آخر میگم و کمتر بهش پرداخته شده 🔹آزادسازی واردات خودروهای نو یا کارکرده طرفداران این نظریه بر این باورند که اگر واردات خودرو آزاد بشه، خودرو از حالت کالای سرمایه‌ای خارج میشه و انحصار شکسته میشه و قیمتش در بازار میریزه! زهی خیال باطل، اما چرا؟ ۱. واردات خودرو طبق قانون باید توسط کسی صورت بگیره که توان خدمات پس از فروش داشته باشه (البته عاقلانه هم همینه چون اگر خودروی وارداتی خراب شد چه کسی باید تعمیرش کنه) آیا یک نفر مثل من و شما می‌تونه خودرو وارد کنه و خدمات پس از فروش رو هم انجام بده؟ خیر چون قدرت پشتیبانی لازم رو نداریم، پس دوباره واردات خیلی نرم و تمیز میفته دست کسانی که توان ایجاد انحصار دارن! ۲. تمام واردات کشور حدود ۴۰میلیارد دلار در سال ارزبری داره، آیا در شرایط تهدید ارزی در کشور عاقلانه هست که ۱۱میلیارد دلار تخصیص ارز برای واردات خودرو صورت بگیره (تازه قیمت خدمات پس از فروش هم جدا حساب میشه) 🔹افزایش تولید خودروسازان داخلی اینم فقط در مقام شعار قشنگه بازم به دو دلیل ۱. اگر به این روش قراره انحصارِ انحصارگر از بین بره که خب انحصارگر مجنون نیست که انحصار خودش رو با دستای خودش از بین ببره(چه انحصارگر خوبی😁) ۲. اگر این نظر درست باشه؛ زمان‌بره، یعنی اگر قراره تولید سالانه یک میلیون خودرو بشه دو میلیون حداقل ۱۰سال زمان می‌بره 🎈بنابراین دو روش موجود که بیشتر روی اونا بحث میشه شاید در عمل کاربرد نداشته باشه 🔹حالا روش سوم خب بازار انحصار موجود رو به جای اینکه با محصول بیشتری سعی کنیم از انحصار در بیاریم با تولیدکننده بیشتر انحصار رو بشکنیم، چون منابع شما ابدی نیستن ولی رقابت همیشگی هست 💯پس راه حل پیشنهادی آزادسازی مجوز تولید خودرو هست یعنی هرکسی که توانست خودرویی را با تمام استانداردهای موجود بسازد پلاک راهنمایی و رانندگی بگیرد. 🧠 @aghleshirin