یکی از معضلاتی که در کشور گرفتار آن هستیم نبود شفافیت و نداشتن اطلاعات دقیق است چند تا مثال را با هم مرور کنیم: ۱_خودرو: مسیولین و تصمیم گیران با عدم شناخت مسئله و بر اساس آمارهای غیر دقیق فضای مجازی قانونی را تصویب می کنند و بعد می بینند که مستندات آنها درست نبوده است سال گذشته قرار شد ۱۰۰ هزار خودرو وارد کنند ولی موفق نشدند چرا؟ چون اولا شرط گذاشتند خودوری ۱۰-۱۵هزار دلاری وارد کنند که در نهایت موفق نشدند چنین خودروهایی پیدا کنند اما مانع دوم آن کمبود منابع ارزی بود که عملا اجازه چنین کاری را نداد. حالا دیدند خودروی صفر گران هست و توان پاسخ گویی نیاز داخل را ندارد گفتند برویم دست دوم با عمر کمتر از ۵ سال وارد کنیم!! همه هم راضی بودند گفتن عجب تصمیمی خوبی گرفته شد اما در اینجا هم اشکالاتی وجود داشت. ✅ مبنای چنینی تصمیمی بازهم اطلاعات دقیق نبود بلکه مستند به چند کلیپ از مزایده های خودرو و ... در کشورهای منطقه بود که نادرست بودن بعضی از اینها را قبلا در کانال نشان دادیم. ✅اشکال دوم برآورد دقیق نداشتن از میزان خودروهای موجود با این شرایط ذکر شده در کشورهای منطقه بود یعنی دقیق نمیدانم که در کشورهای اطراف چه تعداد خودروی کارکرده وجود دارد و چه تعداد برای فروش وجود دارد و در نهایت چندتا ازین خودروها سهم ما می شود؟ مسئله ی مهمتر اینکه این خودروها به قیمتی دست ما می رسد ۴_۵هزار دلار هست یا بیشتر؟ و چندین سوال بی جواب دیگر که نتیجه ی همه ی اینها تصمیمات غیرکارشناسی شده و غیر عملیاتی هست که مشکلی را حل نمی کند ولی مشکلاتی را در پی خواهد داشت. ✅در مسئله ی واردات خودرو یک مشکل اساسی که وجود دارد و معمولا در نظر گرفته نمی شود بحث ارز مورد نیاز برای واردات خودرو هست، آیا اصلا منابع ارزی کشور اجازه ی چنین کاری را می دهد؟ اگر می دهد آیا اولویت اول کشور هم هست یا اینکه کلی پروژه اساسی در کشور منتظر تزریق پول است و دارد دوران طلایی تکمیل آن ها از دست می رود بنابراین اگر پولی هم باشد نوبت به اولویت دهم و بیستم که واردات خودرو و ... باشد نمی رسد؟ لذا انتظار از مسئولین این است که به صورت کارشناسی کار را دنبال کنند و با توجه به محذوریت ها و اولویت های کشور تصمیم گیری کنند و قانون گذاری کنند نه از روی جو گیری و برای جذب آرای مردم در اننخابات و... #اقتصادی #خودرو