زیبا بودم قبل از آن که مادران بمیرند و پرچم‌ها در باد مرثیه‌ای بخوانند زیبا بودم اگر جای درختان دست‌های کودکان از خاک بیرون نزده بود اگر دختران بیوه می‌توانستند در سوگ مردهایشان اشک بریزند زیبا بودم و سرخ، تنها رنگی بود که به پیراهن‌هایمان می‌آمد سرزمینی بودم که مرگ تلاش می‌کرد قلقلکم بدهد ما بیدار بودیم و جنگ روی شانه‌هایمان به خواب رفته بود کسی برای عروسک‌های مرده‌اش، گریه نمی‌کرد و تفنگ‌ها دیگر به درد بازی نمی‌خوردند! @Aftab_gardan_ha