اربعین و آسیب شناسی عاشورا طبق نقل مرحوم شیخ طوسی ره در تهذیب و مصباح المتهجّد،زیارتنامه ای از امام صادق ع برای روز وارد شده است که بسیار پرمضمون است و قابل توجّه و تأمّل. طبق تعلیم امام صادق ع در این زیارت بعد از شهادت به این مطلب که اباعبدالله در دعوت به حق،هیچ عذری را باقی نگذاشت و در نُصح و خیرخواهی مردم از هیچ کوششی فروگذار نکرد و برای رفع جهالت و گمراهی،خون خود را بذل کرد، میگوییم؛ و قد تَوازَر علیه مَن غرّته الدنیا و باعَ حظّه بالأرذلِ الأدنی و شَری آخرته بالثمن الأوکس و ... یعنی کسانی در مقابل اباعبدالله ع ایستادند که "دنیا" آنها را فریفت و در نتیجه ی این غرور و فریفتگی، آخرت را به دنیای ناچیز فروختند... به تعبیری در اینجا حضرت صادق ع در قالب زیارتنامه به آسیب شناسی واقعه ی عاشورا میپردازد که گمان نکنید انبوه جمعیّت لشکر مخالف را کفّار و مشرکین و ... شکل دادند. بلکه کسانی صفوف سپاه دشمن را متراکم کردند که اهل اسلام بودند و به تعبیر فرزدق، دلهاشان با حسین بن علی ع بود! ولی و گرایش به آن، آنها را به معرکه ی کربلا کشاند. همان مصیبتی که رسول گرامی اسلام ص آن را رأس هر خطا و گناهی برشمردند. به هوش باشیم ریشه ی مخالفت با ولیّ خدا در این زیارتنامه ی مهم و کلیدی، نه اختلافات عقیدتی و سیاسی بلکه فریفته شدن به زیبایی های ظاهری دنیا و دلبسته شدن به آن معرّفی شده است. سایر امور بهانه ای بیش نیستند. پس در محاسبه ی نسبتمان با امام زمان عج به بررسی این شاخص مهم یعنی میزان دلبستگی به دنیا، توجّه ویژه داشته باشیم و در مراقبت هامان نسبت به آن حسّاس باشیم. eitaa.com/aftabhosn