.🍃
۱- پيامبران نيز بايد به خدا پناه ببرند. «قُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ»
۲- پناه بردن به خداوند بايد مكرر و جدى باشد. (تكرار «أَعُوذُ»)
۳- تنها پناهگاه مطمئن خداست. «بِكَ»
۴- يكى از راههاى نفوذ شيطان، اشارهها و وسوسههاى او نسبت به برخوردهاى بد ما با ديگران است. «هَمَزاتِ»
۵- شياطين، متعدّد و وسوسههاى آنان نيز گوناگون است. «هَمَزاتِ الشَّياطِينِ»
۶- شيطانها در انبيا نيز طمع دارند. «هَمَزاتِ الشَّياطِينِ»
۷- بالاتر از وسوسه، حضور شيطانهاست. «أَنْ يَحْضُرُونِ»
۸- حضور افراد فاسد ومفسد در جامعه، مقدّمه فساد ديگران است. «يَحْضُرُونِ»
تفسير نور(10جلدى)، ج6، ص: 128
.🍃