.🍃 ‌ ۱- پيامبران نيز بايد به خدا پناه ببرند. «قُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ» ‌ ۲- پناه بردن به خداوند بايد مكرر و جدى باشد. (تكرار «أَعُوذُ») ‌ ۳- تنها پناهگاه مطمئن خداست. «بِكَ» ‌ ۴- يكى از راه‌هاى نفوذ شيطان، اشاره‌ها و وسوسه‌هاى او نسبت به برخوردهاى بد ما با ديگران است. «هَمَزاتِ» ‌ ۵- شياطين، متعدّد و وسوسه‌هاى آنان نيز گوناگون است. «هَمَزاتِ الشَّياطِينِ» ‌ ۶- شيطان‌ها در انبيا نيز طمع دارند. «هَمَزاتِ الشَّياطِينِ» ‌ ۷- بالاتر از وسوسه، حضور شيطان‌هاست. «أَنْ يَحْضُرُونِ» ‌ ۸- حضور افراد فاسد ومفسد در جامعه، مقدّمه فساد ديگران است. «يَحْضُرُونِ» ‌ تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص: 128 ‌ .‌🍃