.4⃣ برای دقایقی مجلس در سکوت و بهت روایت ماند آن گاه طلبه ای جوان که بالای اتاق نشسته بود ، اجازه صحبت خواست و پرسید: جناب استاد شما می فرمایید که «تفکر در مرگ از مهمترین افکار یک سالک است، اما این فکرها موجب میشود انگیزه ی زندگی در وجودمان بمیرد و یاس جای امید را در روحمان بگیرد. در حالی که خداوند این دنیا را فرصتی برای یک زندگی خوب قرار داده است تا بنی بشر از آن استفاده کند! ملاحسین قلی در حالی که کاغذها و جزواتی را که در دست داشت مرتب میکرد جواب داد: آقایان، اندیشیدن به مرگ ریشه ی دوستی دنیا و دلبستگی به زیورهای بی ارزش مادی را در دل سالک می سوزاند، اما فرصت زندگی هم چنان باقی است. دنیا جایگاه آزمون است . آدمی باید در این مجال ،اندک برای زندگی جاوید خود کسب امتیاز کند. تفکر در مرگ زندگی جاوید را به یادمان می آورد و انگیزه ی کسب امتیاز بیشتر را در دلمان زنده می کند. این یعنی امید امیدی ارزشمند . » طلبه ی جوان سرش را پایین انداخت و زیرچشمی نگاهی شرمسار به استاد انداخت آخوند همدانی گفت: «برای امروز دیگر عرضی نیست اگر سؤالی ندارید می توانید مرخص شوید! ‌.